Urząd Skarbowy w Oświęcimiu, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 31.03.2003 roku (wpływ: 09.04.2003 r.) w sprawie interpretacji przepisów z zakresu prawa podatkowego - uprzejmie wyjaśnia:

Na podstawie § 67 ust. 1 pkt 1 lit. e rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.), zwalnia się od podatku od towarów i usług, sprzedaż posiłków w stołówkach i bufetach przyzakładowych, pod warunkiem, że nie są to stołówki i bufety ogólnodostępne (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 25.03.2002 r. - § 69 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. - Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.). Należy przy tym stwierdzić, iż istotą zwolnienia, o którym mowa w powołanym przepisie jest ścisłe respektowanie warunków w nim określonych. Zwolnienie może zatem dotyczyć wyłącznie posiłków sprzedawanych przez stołówki nie mające charakteru ogólnodostępnego co oznacza, że krąg konsumentów jest znany i z góry określony.

Na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) - zwalnia się od podatku od towarów i usług podatników, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 euro.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy jw. - jeżeli wartość sprzedaży towarów i usług u podatników zwolnionych od podatku, na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przekroczy w poprzednim roku podatkowym kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty.
Jak wynika z pisma podatnika, sytuacje określone w powołanych przepisach zaistniały w roku 2001 oraz 2002, jednakże obroty te były wynikiem wykonywania czynności wyłącznie zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. na wstępie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów. W związku z tym, pomimo przekroczenia przez podatnika kwoty, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, korzysta on ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z prowadzonej przez podmiot sprzedaży.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy - podatnicy zwolnieni od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 i 6 lub wykonujący wyłącznie czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Zatem w tym przypadku ustawodawca pozostawia podmiotowi dowolność w kwestii złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Podatnik wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 lub na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 47, nie ma obowiązku składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (art. 10 ust. 3), a także na podstawie art. 27 ust. 4 powyższej ustawy nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży.