POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku strony z dnia 11.01.2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 29.01.2005 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego a w szczególności odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na podstawie umowy agencyjnej w ramach działalności gospodarczej przez czynnego podatnika VAT na rzecz jego pracodawcy - stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2005 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek podatnika uzupełniony pismem z 29.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.
Podatnik przedstawił w zapytaniu, iż jest zatrudniony w Spółce na podstawie stosunku pracy w ramach którego wykonuje czynności rzeczoznawcy i jednocześnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz Spółki usługi agencyjne.

W uzupełnieniu pisma podatnik przedstawił iż, zawarta umowa agencyjna określa, że do zadań agenta należy;
- aktywne wyszukiwanie i pozyskiwanie potencjalnych narzędzi,
- zbieranie zamówień na narzędzia i dostarczanie ich do usługodawcy,
- doprowadzenie swoimi czynnościami do zawarcia przez usługodawcę umowy sprzedaży zgodnie z przyjętą procedurą,
a w szczególności; prezentacja produktów na terenie kraju, organizowanie pokazów pracy narzędzi u dystrybutorów i użytkowników, doradztwo techniczne i technologiczne dotyczące zastosowań narzędzi i akcesoriów, udział w targach , wystawach i konferencjach, prowadzenie szkoleń dystrybutorów i użytkowników, podnoszenie kwalifikacji z zakresu wiedzy technicznej, terminowe przedkładanie szczegółowych planów i sprawozdań dotyczących wykonywanych zadań , wykonywanie poleceń przełożonego, uczestnictwo w procesie podnoszenia jakości pracy Spółki.
Sposób i terminy wykonywania wymienionych czynności są ustalane przez podatnika i wykonywane samodzielnie. Za wykonaną usługę podatnik otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne w zależności od wykonania określonego przez usługodawcę planu sprzedaży. Podatnik finansowo jest odpowiedzialny za płatności dystrybutorów oraz ponosi wszystkie konsekwencje i ryzyko finansowe z tego tytułu. Oprócz działalności na rzecz usługodawcy będącego zakładem pracy podatnik prowadzi również działalność na rzecz innych podmiotów.
Wątpliwości podatnika są związane z zastosowaniem art. 15 ust 3 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, a mianowicie co do faktu bycia podatnikiem podatku VAT z tytułu czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz Spółki, której jednocześnie jest pracownikiem . Na tle tych okoliczności podatnik sformułował pytanie; czy w opisanym stanie faktycznym wykonując w ramach działalności gospodarczej usługi na rzecz obecnego zakładu pracy, który jest jednocześnie usługobiorcą należy opodatkować wykonywane czynności podatkiem VAT.

Stanowisko podatnika.
Zdaniem podatnika czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej są opodatkowane podatkiem VAT.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 2 stanowi natomiast, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności wykonywanych przez osobę fizyczną na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy

Sam fakt pozostawania osoby fizycznej w stosunku pracy z pracodawcą nie oznacza jednak, że drugi wiążący te osoby stosunek prawny (np. umowa agencyjna) nie będzie stanowił samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, tj. że stworzy analogiczne do wynikających ze stosunku pracy zasady dotyczące warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. W takich przypadkach, relacje mogą być bowiem ukształtowane w taki sposób, że stosunek prawny wynikający np. z umowy agencyjnej będzie tworzył relację zupełnie niezależną (w zakresie określonym umową), a przez to pozycję samodzielną osoby fizycznej w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy - zleceniodawcy.

Przyjęcie automatycznej zasady, że w przypadku gdy osoba fizyczna związana jest z danym podmiotem umową o pracę to wszelkie inne relacje pomiędzy tymi dwoma stronami będą miały charakter analogiczny do umowy o pracę - tzn. nie będą stanowiły samodzielnego wykonywania działalności gospodarczej – będzie niewłaściwe.

Postanowienia art. 4 VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej, stanowią integralną część krajowego porządku prawnego a jej przepisy należy stosować bezpośrednio, jeżeli nie da się ich pogodzić z przepisami wewnętrznymi, wyklucza z kategorii podatników jedynie osoby związane z pracodawcą prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy pracodawcą a taką osobą, co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Z samodzielnie wykonywana działalnością gospodarczą nie mamy zatem do czynienia jedynie wówczas, gdy osoba fizyczna świadcząc usługi na rzecz swojego pracodawcy;
1. przy prowadzeniu tej działalności korzysta wyłącznie lub przede wszystkim z organizacji infrastruktury podmiotu, na rzecz którego działalność jest prowadzona,
2. nie ponosi ekonomicznego ryzyka,
3. nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą tzn. odpowiedzialność tę ponosi wyłącznie pracodawca.
Powyższe zestawienie jest również zgodne z ostatnią linią orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W celu zapewnienia zgodności unormowania art. 15 ust. 3 pkt. 2 ustawy VAT z art. 4 VI Dyrektywy, należy uznać, że zakwalifikowanie danej osoby jako osoby świadczącej usługi na rzecz podmiotów, z którymi pozostają w stosunku pracy w oparciu o stosunek cywilnoprawny nazwany umową agencyjną, zlecenia czy o dzieło, nie jest wystarczającą przesłanką dla wyłączenia tej osoby z kategorii podatników podatku od towarów i usług, jeżeli cywilnoprawny stosunek kształtowany taką umową nie wykazuje przy świadczeniu usługi stosunku podporządkowania usługodawcy w stosunku do usługobiorcy (pracodawcy) i zawiera cechy wskazujące na wykonywanie takiej usługi w warunkach samodzielnej odpowiedzialności i ryzyka usługodawcy.Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić że w przedstawionym stanie faktycznym - umowa agencyjna zawiera cechy wskazujące na wykonywanie takiej usługi w warunkach samodzielnej odpowiedzialności i ryzyka usługodawcy.
Oznacza to, że usługi świadczone przez Pana na rzecz pracodawcy na podstawie umowy agencyjnej będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Podatnika wyrażone w piśmie jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje;- iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej- do czasu jej zmiany lub uchylenia .

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej ( art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).