INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Hala jest zakładem budżetowym utworzonym w roku 2004 uchwałą Rady Miasta w celu realizacji zadań własnych Gminy. Celem działalności Zakładu określonym w statucie była do dnia 27 stycznia 2010 roku realizacja zadań ustawowych z zakresu kultury fizycznej w ramach zadań własnych, powierzonych lub zleconych , a od dnia 27 stycznia 2010 roku jest realizacja zadań własnych Gminy Miasta z zakresu kultury fizycznej i sportu oraz gospodarowania obiektem użyteczności publicznej. (Uchwała nr(...) Rady Miasta z dnia 27 stycznia 2010 r.> Obiekt jakim zarządza Zakład, tj. obiekt hali jest własnością Gminy Miasta. Utrzymanie obiektu stanowi tym samym utrzymanie urządzenia sportowego służącego realizacji zadania własnego z zakresu kultury fizycznej i sportu.

W obiekcie regularnie rozgrywane są mecze oraz odbywają się treningi drużyn sportowych. Dodatkowo w hali organizowane są imprezy sportowe najwyższej rangi: w 2009 roku były to Mistrzostwa i turniej eliminacji Mistrzostw, w 2010 roku - turniej , w 2011 roku - dwa turnieje z udziałem reprezentacji Polski, a w 2012 roku odbędą się w obiekcie Mistrzostwa. Wykorzystanie hali na cele sportowe, realizowane poprzez wynajem powierzchni na rzecz klubów i związków sportowych, stanowi w skali roku ponad 70% całkowitego wykorzystania obiektu. Pozostała część wykorzystania obiektu dotyczy wynajmu dla organizacji innych niż sportowe imprez.

Hala koszty utrzymania pokrywa z otrzymanej dotacji przedmiotowej oraz z przychodów własnych. Wartość otrzymanych dotacji przedmiotowych w okresie prowadzonej działalności, tj. od stycznia 2009 roku, stanowiła 46% przychodów ogółem. Pozostałe 54% przychodów ogółem, Zakład wypracował w postaci przychodów własnych. Aby wypracować taki poziom przychodów, Zakład udostępnia obiekt wynajmując jego powierzchnie zarówno dla organizacji wydarzeń sportowych, meczów i treningów, jak i wynajmując powierzchnie dla organizacji widowisk, koncertów, na prowadzenie barów oraz pod automaty z napojami i słodyczami. W roku 2009, który był pierwszym rokiem działalności hali Zakład wypracował 1,3 mln przychodów własnych, gdzie udział wynajmu powierzchni na rzecz wydarzeń sportowych wyniósł 71% całkowitego wykorzystania obiektu. W roku 2010 osiągnięto przychód na poziomie 2,8 mln zł, a udział wydarzeń sportowych wyniósł 77%, natomiast do października 2011 roku osiągnięto przychód w wysokości 1,8 mln zł z udziałem wydarzeń sportowych na poziomie 73%.

Uzyskiwany z tych źródeł przychód, jest przeznaczany na utrzymanie obiektu, na zakup środków trwałych i wyposażenia oraz na jego bieżące funkcjonowanie. W latach 2009-2011 dokonano zakupów środków trwałych i wyposażenia, tj. sprzęt audio-wizualny, zabudowę baru, tunele do wprowadzania zawodników, pojazd do odśnieżania, stoły, ławki, podesty, myjki, szafy, krzesła i sprzęt komputerowy, które były konieczne z punktu widzenia działalności hali jako obiektu sportowego, tj. na cele związane z kulturą fizyczną i sportem. Pozostałe wydatki stanowiły pokrycie bieżących kosztów związanych z funkcjonowaniem hali jako obiektu sportowego. Są to koszty utrzymania czystości, koszty ochrony, koszty konserwacji, remontów, koszty energii i telekomunikacji, podatki, opłaty, ubezpieczenia, koszty wynagrodzeń pracowników zakładu, koszty związane z zatrudnieniem jak delegacje, odpisy na ZFŚS, oraz inne usługi obce. Oprócz bieżących kosztów związanych z funkcjonowaniem obiektu, wystąpiły koszty związane ze spełnieniem wymogów określonych w odrębnych przepisach, dotyczących hali jako obiektu sportowego. I tak w roku 2010 hala poniosła koszty dostosowania areny do przepisów F., a w roku 2011 niezbędna była renowacja parkietu na boisku. Wszystkie wydatki ponoszone w latach 2009 - 2011 związane były z utrzymaniem i funkcjonowaniem hali jako obiektu sportowego i na te właśnie wydatki przeznaczone były przychody własne Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie

Czy uzyskany z działalności gminnego zakładu budżetowego „H.”, dochód z tytułu wynajmu powierzchni w części wydatkowanej przez ten podmiot na pokrycie kosztów utrzymania i funkcjonowania urządzenia sportowego, tj. obiektu hali, spełnia dyspozycję art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych a tym samym zwolniony jest - w tej części - z podatku dochodowego od osób prawnych...

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż w świetle przepisu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnikiem w tym podatku są między innymi jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej z wyłączeniem spółek nie mających osobowości prawnej. Zakłady budżetowe nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku. W szczególności, nie obejmują ich zwolnienia przewidziane w przepisie art. 6 ustawy, tj. zwolnienie przewidziane dla jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek budżetowych. Nie ma bowiem podstaw prawnych by rozciągać na zakład budżetowy zwolnienie dotyczące gminy, jako jednostki samorządu terytorialnego, gdyż osobowość prawno podatkowa gminy jest niezależna i odrębna od podmiotowości prawno podatkowej zakładu budżetowego. W niniejszej sprawie przedmiotem pytania Wnioskodawcy i kwestią wymagającą interpretacji prawa podatkowego, jest możliwość oraz zakres dopuszczalnego skorzystania przez Wnioskodawcę, jako gminnego zakładu budżetowego ze zwolnienia przedmiotowego, które przewidziane jest w uregulowaniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność /.../ w zakresie kultury fizycznej i sportu, w części przeznaczonej na ten cel. Stosownie do art. 17 ust. 1b tej ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony na ten cel, bez względu na termin faktycznego poniesienia wydatku na cele określone w przepisie art. 17 ust. 1. Do takich celów należy między innymi nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji celów z art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz na opłacenie podatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu. Należy zatem stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy korzystają wszelkie dochody komunalnego zakładu budżetowego prowadzącego działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu, pod warunkiem, że są to cele statutowe podatnika oraz, że przeznaczono je na te właśnie cele statutowe.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych analizując przywołane uregulowanie należy mieć na uwadze, że ustawodawca posłużył się w nim pojęciem „cel statutowy”, a nie „cel zapisany w statucie”. Takie działanie ustawodawcy oceniane jest jako celowe a użycie tego zwrotu ma istotne znaczenie, w szczególności w sytuacji, gdy cele statutowe danego podatnika chcącego skorzystać z zastosowania do jego dochodów art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, zostały unormowane w przepisach prawa określających jego organizację oraz działalność. To właśnie te uregulowania - przepisy ustrojowe - określają cele rozumiane jako zadania danego rodzaju podmiotu, które wskazywane mogą być następnie w postanowieniach jego statutu. W tym ujęciu, cele statutowe o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, to wyłącznie cele mieszczące się w prawem określonych granicach właściwości i celu działania określonego rodzaju podmiotu będącego podatnikiem w tym podatku. Wynika z tego, że cel statutowy unormowany w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, musi być analizowany w związku z przepisami prawa określającymi dla danej kategorii podmiotów obszar i rodzaje ich działalności, w granicach których mogą one wskazać w statucie konkretne cele swojego działania.

Inaczej rzecz ujmując, do zastosowania ulgi podatkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawnia podatnika przeznaczenie dochodów na wymieniony w tym przepisie cel statutowy, zgodny z odrębnymi przepisami prawa, które normują organizację i działanie tego podatnika. Dlatego też, powołując się na okoliczność przeznaczania dochodów na zapisane w jego statucie cele przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, zbadania wymaga czy stanowią one cele statutowe przewidziane przez przepisy powszechnie obowiązujące, które normują ten przedmiot.

Te ustalenia dla, objętej niniejszym wnioskiem, indywidualnej sprawy podatkowej oznaczają, że konieczne jest zbadanie celów statutowych przewidzianych dla samorządowych, w tym gminnych zakładów budżetowych w ustawach: o gospodarce komunalnej, o samorządzie gminnym oraz o finansach publicznych, gdyż Wnioskodawca jest podmiotem i adresatem unormowań tych ustaw i właśnie one zakreślają zadania, które zakład taki może realizować. Zgodnie z art. 6 ustawy o gospodarce komunalnej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą tworzyć, łączyć, przekształcać w inną formę organizacyjno-prawną i likwidować samorządowe zakłady budżetowe zgodnie z przepisami tej ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Zakłady te mogą prowadzić działalność w zakresie zakreślonym przez uregulowania art. 14 ustawy o finansach publicznych w związku z art. 7 ustawy o gospodarce komunalnej. Uregulowania te wskazują, iż zakłady te mogą prowadzić jedynie działalność nie wykraczającą poza działania z zakresu użyteczności publicznej - a contrario uregulowanie art. 7 - a nadto, dopuszczalna aktywność zakładów budżetowych, jest zawężona do zadań własnych gmin i to tylko tych, które wymieniono enumeratywnie w art. 14 ustawy o finansach publicznych. Do zadań tych należy 9 zadań własnych gmin, a wśród nich znajduje się wymienione w pkt 7 art. 14, zadanie własne w zakresie kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zapis ten jest powtórzeniem w części uregulowania art. 7 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do zadań własnych gminy należą sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Reasumując: dopuszczalnym w świetle przepisów prawa regulujących działanie gminnych zakładów budżetowych celem statutowym takiego zakładu budżetowego jest realizacja przez ten podmiot zadania własnego gminy w zakresie kultury fizycznej, w tym utrzymanie urządzeń sportowych. Ten właśnie cel statutowy został odzwierciedlony w statucie Wnioskodawcy, tj. zakładu budżetowego pod nazwą: „H.”, który został przyjęty uchwałą Rady Miasta w dniu 27 stycznia 2010 r. numer (...). W statucie tym cel działalności Wnioskodawcy został określony jako realizacja zadań własnych Gminy Miasta w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz gospodarowanie obiektem użyteczności publicznej. Utrzymanie obiektu hali stanowi utrzymanie urządzenia sportowego będącego własnością Gminy Miasta, a obiekt ten służy realizacji zadania własnego Gminy jako sprawa z zakresu kultury fizycznej i sportu polegająca na utrzymaniu urządzenia sportowego. Zapis o powierzeniu zakładowi budżetowemu do wykonania zadania własnego Gminy polegającego na prowadzeniu spraw z zakresu kultury fizycznej a w tym utrzymania urządzenia sportowego stanowi jednoznaczne, wyraźne i wprost odzwierciedlenie opisanego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy rodzaju działalności, z którym związana jest możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Co więcej, uszczegóławiając w statucie Wnioskodawcy wyżej opisany cel statutowy zakładu budżetowego zapisano, że obiekt hali może być udostępniany na przeprowadzanie w nim wszelkiego rodzaju imprez kulturalnych oraz sportowych, jego zadaniem jest sportowa promocja Miasta a także zakład ten będzie podejmował i prowadził współpracę z klubami sportowymi oraz stowarzyszeniami kultury fizycznej w zakresie organizacji imprez sportowych i rekreacyjnych, jak również może on pozyskiwać fundusze na cele statutowe czyli działania zakładu związane z kulturą fizyczną i sportem. Zważywszy na postanowienia statutu oraz wymagania ustawy o finansach publicznych, która ogranicza przedmiot działalności zakładów budżetowych do rodzajów działalności enumeratywnie wskazanych w art. 14 ustawy z dn. 27 sierpnia 2009 r., w którym dopuszczono w pkt 7 działalność takich jednostek w zakresie: kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymania /.../ urządzeń sportowych, bieżąca działalność wnioskodawcy polega na utrzymaniu i udostępnianiu obiektu hali na takie właśnie przedsięwzięcia. Udostępnianie obiektu następuje m.in. poprzez wynajem powierzchni tego urządzenia sportowego pod organizację wymienionych wyżej imprez oraz wynajem barów i powierzchni pod automaty z napojami i słodyczami.

Jako, że Wnioskodawca jako zakład budżetowy na bieżące wydatki związane z utrzymaniem obiektu otrzymuje od Gminy dotację przedmiotową, a wysokość dotacji przedmiotowej dla samorządowego zakładu budżetowego, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o finansach publicznych, nie może przekroczyć 50% kosztów jego działalności, ponad 50% kosztów swojej działalności polegającej na utrzymaniu i udostępnianiu obiektu hali, Wnioskodawca pokrywa z przychodów własnych. Jak wskazano to już w stanie faktycznym, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę to koszty utrzymania i funkcjonowania obiektu hali, zakupu jego wyposażenia, w tym środków trwałych dla realizacji celów statutowych. Ze względu na powyższe należy uznać, że przychody, części w której przeznaczane są na utrzymanie hali jako obiektu sportowego, tj. na cele statutowe mieszczące się w zakresie zadania publicznego obejmującego sprawy w zakresie kultury fizycznej i sportu, korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. W sytuacji, gdy Zakład dochody te przeznaczyłby na inne wydatki np. na zakup stołów na organizację imprez innych niż sportowe, sceny na widowiska, w tym zakresie sytuacja prawno podatkowa ulegałaby zmianie, gdyż dochód w tej części nie byłby przeznaczony na cel statutowy z zakresu kultury fizycznej i sportu, co w konsekwencji oznaczałoby, iż w tej części Wnioskodawca nie mógłby skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego opisanego w art. 17 ust.1 pkt 4 omawianej ustawy, a tym samym w tej części dochód musiałby zostać przez niego opodatkowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo - techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b cyt. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ze zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

• przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki,
• przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze,
• zakłady budżetowe i inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym, a podstawowym jego celem statutowym jest kultura fizyczna i sport oraz gospodarowanie obiektem użyteczności publicznej. W konsekwencji art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania odnośnie dochodów uzyskiwanych przez Jednostkę.

Stosownie do art. 17 ust. 1a omawianej ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

• dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu poniżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek badawczo-rozwojowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,
• dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k, - dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Omawiane zwolnienie jest zatem zwolnieniem warunkowym. Aby skorzystać z tego zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• podatnik korzystający ze zwolnienia musi prowadzić działalność statutową (niekoniecznie wyłącznie) określoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy;
• dochody muszą być przeznaczone na cele działalności statutowej wymienione w tym przepisie;
• dochody muszą być - bez względu na termin - wydatkowane na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinno charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował.

Podkreślenia wymaga, iż zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a omawianej ustawy. Istotny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, z działalności gospodarczej.

Wskazać należy również, iż w praktyce krąg podmiotów mogących skorzystać z przedmiotowego zwolnienia podatkowego, obejmuje przede wszystkim organizacje typu non-profit. Zwolnienie określone w tym przepisie ma zastosowanie w szczególności do: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, instytucji kultury, jednostek badawczo-rozwojowych, szkół wyższych i innych osób prawnych oraz niektórych zakładów budżetowych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, realizujących cele określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Reasumując, zwolnienie podatkowe, o którym mowa, jest obwarowane licznymi zastrzeżeniami. Obejmuje tylko tą część dochodów, która przeznaczona zostanie na cele statutowe. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników - czy to z uwagi na rodzaj ich działalności, czy też na określoną formę organizacyjną.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż celami statutowymi Wnioskodawcy preferowanymi przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, iż celami statutowymi Wnioskodawcy jest realizacja zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej i sportu oraz gospodarowania obiektem użyteczności publicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy sformułowania „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie – to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatkowej jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika wprost, iż podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane, przy czym cele te muszą w sposób niebudzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.

Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, by wskazane w nim cele statutowe były głównymi, czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik, mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi zadeklarować, iż osiągnięty przez niego dochód w całości lub w części przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie przeznaczyć.

Z punktu widzenia przedmiotu wniosku zauważyć należy, że istotą podniesionego problemu interpretacyjnego jest zagadnienie, które dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatkowej, a zatem rozstrzygnięcie, czy opisane w przedmiotowym wniosku cele statutowe są tożsame z celami statutowymi preferowanymi przez ustawodawcę w tym przepisie.

W związku z powyższym wskazać należy, iż organy interpretacyjne sprawdzając, czy spełniony został warunek wyłączenia dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawnione są jedynie do badania treści celów statutowych oraz treści przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe.

A zatem sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i niebudzący wątpliwości by organy interpretacyjne mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu.

Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy interpretacyjne w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są one do tego upoważnione. Organ interpretacyjny, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między „celami działania”, a „sposobem jego realizacji”. Określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż cele statutowe wskazane w niniejszym wniosku stanowią cele preferowane przez ustawodawcę umożliwiając tym samym zastosowanie zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy czym podkreślić należy, iż gospodarowanie obiektem użyteczności publicznej jakim jest hala , spełnia warunki wskazane w zwolnieniu jedynie w tej części, w której wiąże się z działalnością sportową obiektu.

W konsekwencji, o ile zgodzić można się ze stanowiskiem, iż przeznaczając dochody uzyskane w ramach prowadzonej działalności na rozwój kultury fizycznej i sportu w Gminie, Wnioskodawca spełnia warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to nie można podzielić zdania, że wszystkie wydatki przeznaczone na cele statutowe realizowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartych w art. 17 ust 1 pkt 4 ustawy, przez co dochody Wnioskodawcy przeznaczone na realizację tych celów miałyby być zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych. W szczególności zauważyć należy, że jak wskazano we wniosku hala nie jest w pełni wykorzystywana na cele sportowe określone w statucie, w konsekwencji nie można wszystkich wydatków poniesionych przez Zakład przypisywać do działalności sportowej. W przypadku bowiem gdy hala wykorzystywana jest również na inne cele, każdy wydatek powinien być weryfikowany pod kontem postanowień statutu oraz brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Słusznie zatem Wnioskodawca zauważa, że wydatki np. na stoły wykorzystywane do innych imprez niż sportowe nie mogą stanowić wydatków zwolnionych na podstawie wskazanego przepisu.

Odnosząc się natomiast do wydatków służących utrzymaniu obiektu, należy stwierdzić, iż co do zasady są to wydatki których nie można w sposób jednoznaczny powiązać z konkretnym rodzajem działalności prowadzonej przez Zakład (czy to sportowej, czy widowiskowej), gdyż dotyczą one obiektu jako takiego. Co za tym idzie wydatki te będą musiały uwzględniać okoliczność wykorzystania hali dla celów statutowych związanych ze sportem oraz wykorzystania jej dla innych celów, zauważyć bowiem należy, że w przedmiotowej sprawie nie możemy mówić o obiekcie wyłącznie sportowym, hala pełni bowiem różne funkcje. W konsekwencji wydatek na utrzymanie obiektu nie może w sposób jednoznaczny zostać zakwalifikowany w całości jako wydatek przeznaczony i wydatkowany na cele statutowe, tożsame z celami określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w tym względzie należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być ona interpretowana ściśle, zgodnie z jej literalnym brzmieniem, niedopuszczalne jest bowiem stosowanie w tym zakresie wykładni rozszerzającej.

Jednocześnie tut. organ wskazuje, że podstawą do wydania interpretacji był stan faktyczny przedstawiony we wniosku, nie zaś materiały załączone do wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.