W stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2002 r. przychody osób wykonujących osobiście na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakty menedżerskie i umów o podobnym charakterze, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) stanowią odrębne źródło przychodów.
Przychodów ze świadczenia tego rodzaju usług nie można zaliczać do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy tj. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustawy podatkowe nie definiują pojęć zarządzanie i menedżer. Wg Słownika Poprawnej Polszczyzny – Wydawnictwo Naukowe PWN - 2002 r. zarządzać znaczy:
1) kierować czymś, sprawować nadzór nad czymś
2) wydawać polecenia, rozkazy
3) menedżer - to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub jego częścią.
Jako przykład charakteryzujący istotę usług zarządzania można przytoczyć orzeczenie Sądu Najwyższego –Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 04.04.2002 r. I PKN 776/2000 wg którego - Zawarcie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem (kontraktu menedżerskiego) powoduje przeniesienie przez właściciela tego przedsiębiorstwa na osobę zarządzającą (menedżera) uprawnień do samodzielnego podejmowania czynności faktycznych i prawnych dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem, co oznacza samodzielność w zakresie kierowania nim, swobodę w wyborze sposobu /stylu/ zarządzania, możliwość wykorzystania dotychczasowych kontaktów handlowych, doświadczenia zawodowego, umiejętności organizacyjnych, reputacji, własnego wizerunku...
Jak wynika ze stanu faktycznego w rozpatrywanej sprawie w dniu 04.11.2002 r. pomiędzy Sp. z o.o., a Podatniczką prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, została zawarta umowa nazwaną jako „kontrakt menedżerski", której przedmiot określono jako "świadczenie usług menedżerskich na rzecz ww. spółki w zakresie kierowania pionem handlu i marketingu”.
Tymczasem wg wyjaśnień podatniczki rzeczywisty charakter wykonywanych usług w ramach zawartej umowy polega na świadczeniu usług doradczych i szkoleniowych takich jak: opracowywanie strategii marketingowej i zasad polityki handlowej, projektów motywacyjnych wynagradzania pracowników, programów szkolenia i naboru nowych kadr oraz świadczenie pomocy w negocjacjach z klientami i przy podpisywaniu umów.
Rezultaty wyżej wymienionych prac są wykorzystywane przez zarząd Sp. z o. o. przy podejmowaniu decyzji. Natomiast podatniczka nie zarządza firmą. Usługi swoje wykonuje z mężem jako osobą współpracującą i z pracownikami na rzecz różnych firm.
Z zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wynika, iż przedmiotem działalności są usługi szkoleniowe, działalność oświatowa, doradztwo personalne, handlowe, bhp, usługi kadrowe, księgowe, biurowe, handel, produkcja.
W ocenie Naczelnika Urzędu o zakwalifikowaniu określonych przychodów do danego źródła przychodów decyduje rzeczywisty zakres świadczonych usług, a nie rodzaj zawartej umowy.
Przedstawiony wyżej zakres wykonywanych usług na rzecz Sp. z o.o. oraz sposób ich wykonywania z udziałem osoby współpracującej i zatrudnionych pracowników wskazują iż nie mieszczą się w rozumieniu usług o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze. Do istotnych cech umów o zarządzanie należy ich osobiste świadczenie, co w przypadku tej umowy nie ma miejsca.
Biorąc powyższe pod uwagę stanowiska podatnika należy uznać za prawidłowe.
Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego wyraża pogląd, iż podatnik dla zachowania porządku w obrocie gospodarczym powinien dołożyć wszelkich starań aby zawierane umowy w swej treści odzwierciedlały faktyczne stosunki gospodarcze łączące strony tych umów.