P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art.216 par.1, art.14a par.1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 roku Nr 8, poz.60), po rozpatrzeniu pisma z dnia 10 stycznia 2005 roku (data wpływu do tutejszego Urzędu) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego stwierdza, że stanowisko zajęte przez Panią w piśmie dotyczącym problematyki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych z tytułu udziału w Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych - jest nieprawidłowe .

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 10 stycznia 2005 roku (data wpływu do tutejszego Urzędu) zwróciła się Pani do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zarządzeniem Prezydenta Miasta podatniczka została powołana w skład Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na podstawie art.30 ust.2 pkt4 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Z tytułu pełnienia tej funkcji - jak opisano we wniosku - podatniczka otrzymuje dietę za jedno posiedzenie komisji, w wysokości 10 proc. najniższego wynagrodzenia na podstawie uchwały Rady Miasta w sprawie uchwalenia Strategii integracji i polityki społecznej dla miasta na lata 2004-2015 i miejskiego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych dla miasta Opola na rok 2004.

We wniosku przedstawiono stanowisko, iż otrzymywane świadczenia stanowią diety otrzymywane za udział w ww. komisji w związku z wykonywaniem obowiązków społecznych i dlatego wolne są od podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust.1 pkt.17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art.21 ust.1 pkt 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 roku Nr 14, poz.926 ze zm.) wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280,00zł.

Z treści tego przepisu wynika, iż ustawodawca wyłączył z opodatkowania, w ramach limitu, niektóre przychody uzyskiwane przez osoby pełniące funkcje społeczne i obywatelskie.

Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy osoba uczestniczy w pracy instytucji, w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego jako reprezentant pewnej społeczności, biorący udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.

Obowiązki społeczne można wykonywać na podstawie wyboru jak i w wyniku powołana przez właściwy organ, wyznaczenia przez upoważnioną organizację społeczną lub na skutek podobnych prawem określonych zdarzeń.

Natomiast do uznania określonego świadczenia za "dietę" bądź "zwrot kosztów" nie wystarczy takie nazwanie tego świadczenia przez świadczeniobiorcę lub stronę świadczącą, lecz konieczne jest, aby świadczenie było w taki sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonywaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia.

Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 roku Nr 142, poz.1591 ze zm.) organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent), a do właściwości organów gminy - jako zadanie własne należy m.in. powoływanie Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Na mocy art.41 ust.3 i 5 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2002 roku Nr 147, poz.1231 ze zm.) wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast ) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w art.41 ust.1 ustawy oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego. Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych. W przepisach ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi uregulowano, iż rada gminy ma prawo określać członkom komisji jedynie zasady wynagradzania.

Powyższe potwierdza przedłożony przez Panią załącznik do Uchwały Rady Miasta Nr XXVIII/236/04 w sprawie uchwalenia strategii integracji i rozwiązywania problemów alkoholowych dla miasta na rok 2004, zgodnie z którym, członkowie Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych otrzymują wynagrodzenie za udział w posiedzeniu komisji w wysokości 10 proc. obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę ustalonego przez Radę Ministrów, przy czym suma wynagrodzeń wypłaconych członkom komisji nie może przekroczyć środków finansowych przewidzianych w budżecie komisji na dany rok.

Oznacza to, iż należność nazwana przez Panią dietą jest w istocie ustawowym wynagrodzeniem, a co za tym idzie nie mieści się w zakresie omawianego zwolnienia.

Wynagrodzenie uzyskiwane przez członków uczestniczących w pracach komisji alkoholowych, kwalifikuje się natomiast do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu działalności wykonywanej osobiście, wymienionych w art.13 pkt.6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j.Dz.U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 ze zm.) jako przychód z tytułu udziału w komisjach powołanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko zajęte przez Panią we wniosku jest nieprawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie zastosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b par.1 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli płatnik podatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a par.4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art.14a par.4 ustawy - Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie .

Zażalenie zgodnie z przepisami art.236 par.2, art.220 i 223 w związku z art.239 ustawy Ordynacja podatkowa wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie winno zgodnie z przepisem art.222 Ordynacji podatkowej zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.