Spółka podjęła uchwałę o sprzedaży mieszkań zakładowych, zajmowanych przez dotychczasowych najemców, tj. pracowników, byłych pracowników, emerytów i rencistów oraz ich następców prawnych. Za cenę sprzedaży, zgodnie z przyjętym regulaminem, przyjęto uśrednioną cenę ewidencyjną netto za 1 m(2) powierzchni użytkowej lokalu wg zapisów księgowych, pomniejszoną o obniżki uzależnione od długości okresu pracy w Spółce lub okresu najmu. Cena sprzedaży została ustalona poniżej cen rynkowych jako wynik ekonomicznego przymusu sprzedaży i możliwości finansowych nabywców.

Spółka zapytała czy sprzedaż tych mieszkań spowoduje powstanie przychodu podatkowego?

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do przychodów nie zalicza się przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) środki Funduszu zwiększa się o przychody z tytułu sprzedaży i likwidacji zakładowych domów i lokali mieszkalnych, w części nie przeznaczonej na utrzymanie pozostałych zakładowych zasobów mieszkaniowych.

Jeżeli uzyskane przychody ze sprzedaży lokali mieszkalnych nie zwiększają funduszu, to wówczas mają zastosowanie skutki podatkowe wynikające z ogólnych zasad obowiązujących przy sprzedaży środków trwałych - przychody ze sprzedaży wpływają na dochód do opodatkowania oraz powstają koszty podatkowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży.

Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 14 ust. 3 ustawy podatkowej).

Należy podkreślić, że każdy przypadek sprzedaży lokalu należy rozpatrywać indywidualnie, w obowiązujących w danym czasie realiach rynkowych.