Działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zmienia udzieloną przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, zawartą w piśmie z dnia 20.09.2004 r. (znak: PUS.II/443/242/2004), udzieloną w odpowiedzi na zapytanie Z. spółka akcyjna z dnia 19.07.2004 r. (znak: GP/11/04) oraz pisma z dnia 3.12.2004 r. (znak: GP/22/04):

W zapytaniu spółka akcyjna zwróciła się o interpretację przepisów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług faktoringu. Wątpliwości podatnika dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług odsetek, jakie nalicza faktor z tytułu wypłacenia podatnikowi zaliczki na poczet ceny wierzytelności.

Ustosunkowując się do powyższego zagadnienia Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie wyjaśnia, co następuje:

Umowy faktoringu należą do umów nienazwanych – umowa ta zawiera elementy umowy sprzedaży, jak również umowy świadczenia usług. Zgodnie z powszechnie przyjętym rozumieniem faktoring polega na nabywaniu przez faktora określonych wierzytelności, przysługujących przedsiębiorcy z tytułu dokonania sprzedaży lub wykonania usług w zamian za określoną kwotę, odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności, pomniejszonej o dyskonto uwzględniające wynagrodzenie faktora. Faktor w ramach umowy może zobowiązać się do wykonania czynności dodatkowych, niezwiązanych bezpośrednio z samą cesją, np. ściąganie należności objętych umową faktoringu, kierowanie upomnień do dłużników zwlekających z zapłatą, okresowe sprawdzanie stanu wypłacalności dłużników, czy też prowadzenie rejestru faktur i ewidencji księgowej płatności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa powyżej, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. W celu ustalenia zakresu opodatkowania usług faktoringu pomocniczo mają więc zastosowanie klasyfikacje statystyczne. Przedmiotem klasyfikowania według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług są czynności będące końcowymi efektami działalności o charakterze usługowym, świadczone przez podmioty gospodarcze (jednostki organizacyjne) na rzecz innych podmiotów gospodarczych (jednostek organizacyjnych) lub na rzecz ludności. Liczy się zatem efekt końcowy świadczonych czynności. Według opinii organów statystycznych faktoring należy sklasyfikować w grupowaniu PKWiU 65.22.10 - usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym, a więc w grupie usług pośrednictwa finansowego.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług zwolnionych w pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy wymieniono usługi pośrednictwa finansowego sekcja J ex (65 - 67) według PKWiU. Jednakże powyższego zwolnienia nie stosuje się między innymi w przypadku świadczenia usług pośrednictwa finansowego polegającego na usługach ściągania długów oraz faktoringu. W świetle powyższego usługi faktoringu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22 %.

Zgodnie z art. 29 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Podstawą opodatkowania świadczonej usługi faktoringu jest zarówno kwota otrzymanych odsetek, jak również kwota otrzymanego wynagrodzenia prowizyjnego pomniejszone o kwotę podatku należnego. Opodatkowaniu zatem podlegać będą wszelkie opłaty otrzymane w związku z zawartą umową faktoringu. Odsetki płacone przez faktoranta stanowią wynagrodzenie faktora z tytułu udzielonego finansowania. Element finansowania stanowi jedną z podstawowych funkcji usługi faktoringu.

Powyższej odpowiedzi udzielono na podstawie stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu oraz w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień wydania interpretacji.