Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych / tekst jednolity Dz.U.Nr 14, poz. 176 z 2000 roku z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.

Natomiast w myśl przepisów art.23 ust.1 pkt 1 lit.c wyżej cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust.17 powiększają wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych

Art. 22g ust.17 stanowi, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustalona zgodnie z ust.1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację przekracza 3.500,00zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

. Aby właściwie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione nakłady należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć kwestię, czy wykonywane prace związane były z remontem, czy z ich ulepszeniem.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia remontu, w odniesieniu do remontowanych obiektów budowlanych należy oprzeć się na wykładni gramatycznej , a także na definicji remontu określonego w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo Budowlane /Dz. U. Nr 106, poz. 1126 z 2000r. z późn.zm./ , w myśl którego istotą remontu jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym z uwagi na zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny. Zatem za remont można uznać : naprawę czegoś, doprowadzenie do stanu używalności.

Zgodnie z art.22g ust.17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy jednocześnie spełnione są następujące przesłanki:

1/ ulepszenie polegało na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji,

2/ poniesienie wydatków spowodowało wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatniczka podczas remontu budynku użytkowanego na potrzeby działalności gospodarczej właściwie zakwalifikowała poniesione wydatki na remont budynku polegające na odtworzeniu stanu pierwotnego i wymianę w istniejącym budynku okien i drzwi, instalacji elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej, instalacji c.o., tynków i malowanie ścian, podłóg i wykładzin, dachu.

Nakłady poniesione na remont cechują się tym, że nie tworzą nowej wartości , a służą zachowaniu dotychczasowej substancji remontowanego środka trwałego i pozwalają na utrzymanie go we właściwym stanie technicznym i bez względu na ich wielkość zgodnie z art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast prace związane z wydzieleniem łazienek i ich wyposażeniem w instalacje co , kanalizacyjne, elektryczne i prace związane z wykończeniem, w tym zamontowanie nowych drzwi łazienkowych to typowe prace inwestycyjne ( ulepszeniowe) , które po przekroczeniu kwoty 3.500,00 zł. w danym roku podatkowym będą powiększały wartość środka trwałego – art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy w sprawie podziału kosztów na remont i modernizację budynku przeznaczonego na potrzeby działalności gospodarczej za 2004 rok należy uznać jako prawidłowe.

.