Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 19 lipca 2004 r. dotyczące udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wymianą okien i drzwi w lokalu stanowiącym środek trwały, znajdującym się z budynku o charakterze zabytkowym – wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej u.p.d.o.f. - amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty,
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, zwane środkami trwałymi.

Sposób zaliczenia wydatków związanych z wymianą okien i drzwi do kosztów podatkowych, tj. bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależy od charakteru wykonywanych robót. Mogą to być bowiem czynności odtworzeniowe, czyli remontowe lub inwestycyjne, a więc polegające na ulepszeniu. W przypadku, gdy poniesione wydatki dotyczyć będą prac remontowych, wydatki te będą mogły zostać zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu.

Przepisy prawa podatkowego nie stanowią kiedy należy kwalifikować dany wydatek do remontu, a kiedy do ulepszenia środka trwałego. Istotą prac remontowych jest wykonywanie prac przywracających stan techniczny i użytkowy środka trwałego z dnia przyjęcia go do używania, nie zwiększających jego wartości początkowej. Jeżeli wydatki powodują skutki dalej idące – wówczas poniesione wydatki stanowią wydatki na ulepszenie podwyższające wartość środka trwałego, przyjętą jako podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Dla uznania, że mamy do czynienia z ulepszeniem, wystarczy stwierdzenie, że występuje chociażby jeden z elementów ulepszenia:
- przebudowa – w przypadku budynku, jako istotna zmiana struktury wewnętrznej istniejącego obiektu bez zwiększania powierzchni,
- rozbudowa – jako zwiększenie powierzchni – kubatury,
- rekonstrukcja – jako ponowna budowa obiektu w rozumieniu odtworzenia obiektu,
- adaptacja – rozumiana jako przystosowanie obiektu do nowej funkcji,
- modernizacja – unowocześnianie w rozumieniu wyposażania obiektu w nowe elementy składowe.- 2 -

Za ulepszone uznaje się te środki trwałe, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację i modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania (art. 22g ust. 17 u.p.d.o.f.).

Z przedstawionego w piśmie z dnia 19.07.2004 r. stanu faktycznego wynika, iż prowadzone prace dotyczyć będą jedynie wymiany okien i drzwi budynku, w takim przypadku wydatki stanowić będą wydatki remontowe i będą mogły zostać zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.