Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu towarów, jeżeli otrzymano co najmniej 50% ceny oraz gdy wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania tej części należności i eksporter przedstawił w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe kwoty zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 (art. 19 ust. 12 pkt 1 i 2 ustawy o VAT).

Nie spełnienie któregoś z ww. warunków powoduje brak powstania obowiązku podatkowego.

Z art. 19 ust. 6 ww.ustawy wynika, że obowiązek podatkowy w eksporcie towarów powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Natomiast przepisy art. 20 ust. 1-3 ww.ustawy stanowią, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny. Artykuł 19 ust. 12 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Z art. 19 ust. 12 pkt 2 ww. ustawy o VAT wynika, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek powstaje w chwili wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny, tylko wówczas, gdy dostawca przedstawił w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe kwoty zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 ustawy.