POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 w związku z art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) - Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione w piśmie z dnia 14 grudnia 2004 r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 25 listopada 2004 r. Bank w Abc zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zwolnienia z podatku dochodowego zwróconych kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania samochodu stanowiącego własność pracownika do celów służbowych.

Bank dokonuje zwrotu kosztów używania pojazdów stanowiących własność pracownika do celów służbowych. Zwrot kosztów następuje na podstawie zawartej umowy z pracownikiem do wysokości kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawki za 1 kilometr przebiegu pojazdu określonej w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25.03.202 r. w sprawie ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów użytkowania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27 poz. 271) i na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Samochody używane są do dostarczania między innymi dokumentów oraz wartości pieniężnych pomiędzy Bankiem a Oddziałami Banku jak również do doręczania świadczeń emerytalno-rentowych dla klientów Banku.

Wątpliwości Banku dotyczą zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - zwanej dalej „ustawą". Zdaniem Banku zwolnione od podatku dochodowego są wypłacone pracownikom koszty związane z użytkowaniem do celów służbowych pojazdu stanowiącego własność pracownika.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Bank Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 nie mającego zastosowania w niniejszej sprawie.

Wysokość diet i innych należności (zwroty kosztów dojazdów, noclegów etc.,) zostały określone w przepisach Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236 poz. 1991).

Rozporządzenie to dotyczy pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej. W przypadku pracowników zatrudnionych u innego pracodawcy - warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej, stosownie do art. 77 § 3 Kodeksu pracy, określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagrodzenia albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagrodzeń.

W przypadku, gdy układ zbiorowy pracy, jak i regulamin wynagradzania bądź też umowa o pracę nie zawierają postanowień w sprawie warunków wypłacania kosztów podróży służbowej, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej zgodnie z ww. rozporządzeniem w postaci ryczałtu kilometrowego.

Ryczałt kilometrowy korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, jeżeli jest wypłacony w warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25.03.202 r. w sprawie ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów użytkowania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27 poz. 271).

W świetle przepisów zawartych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej pracownikowi, za przejazdy w podróży krajowej lub zagranicznej, przysługuje zwrot kosztów w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu ustalonej przez pracodawcę. Stawki ulegają zmianie w stopniu odpowiadającym planowanemu średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ustalonemu w ustawie budżetowej na dany rok. Zgodnie z rozporządzeniem zmiana następuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została ogłoszona ustawa budżetowa, czyli tylko raz w roku.

W przypadku, gdy pracodawca na podstawie układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagrodzeń lub umowy o pracę wypłaci pracownikowi należność z tytułu używania samochodu w podróży służbowej w wysokości przekraczającej kwoty określone według wymienionych wyżej zasad, nadwyżka świadczenia ponad ustalone limity nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego i będzie podlegać opodatkowaniu.

Wobec powyższego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko zajęte przez wnioskodawcę, dotyczące zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym zwróconych kosztów poniesionych w związku z używaniem prywatnego pojazdu do celów służbowych przez pracownika jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Bank i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Banku, natomiast jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.) opłacie tej podlegają podania i załączniki do podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z pozycją 1, części 1, powołanego załącznika do ustawy opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.