W odpowiedzi na pismo z dnia 24.11.2004 r. (bez znaku, data wpływu do tut. Urzędu 24.11.2004 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), wyjaśnia, co następuje:

Jak z treści pisma wynika, w roku 1993 powstała R. sp. z o.o. z siedzibą w R., której kapitał zakładowy pokryty wkładem pieniężnym dzielącym się na cztery równe udziały objęty został w całości przez Gminę Miasto R. Następnie w 1994 r. podwyższono kapitał tejże spółki o wkłady niepieniężne aporty w postaci mienia pozostałego między innymi po zlikwidowanym Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji, w tym nieruchomości Zakładu Uzdatniania Wody w Z. znajdującego się na terenie innej gminy o wartości 5 mln zł (wg stanu na 1994 r.). R. sp. z o.o dokonywała odpisów amortyzacyjnych od wszystkich środków trwałych będących w ewidencji księgowej i uznawała je za koszt uzyskania przychodów. W grudniu 2003 r. nieruchomość, na której znajduje się ZUW w Z. została wniesiona aportem do Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp. z .o.o., która powstała z podziału z R. sp. z o.o. w R. Spółka ta również dokonywała odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych ZUW Z. i uznawała je za koszt uzyskania przychodów. W dniu 31.10.1996 r. Wojewoda Rzeszowski, wykonując dyspozycje art. 18 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10.05.1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), stanowiącego iż cyt „...Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, mienie ogólnonarodowe (państwowe) należące do:

1. rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego,
2. ...,
3. ...

- staje się w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy z mocy prawa mieniem właściwych gmin...”, orzekł decyzją, iż od 27.05.1990 r. Gmina B. stała się właścicielem działek wraz z budynkami i urządzeniami trwale związanymi z gruntem stanowiącymi Zakład Uzdatniania Wody w Z. W kwietniu 2004 r. Wójt Gminy B. decyzją własną orzekł na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w R. wieczyste użytkowanie terenu ZUW Z. oraz odpłatne nabycie własności budynków, budowli i urządzeń za cenę 6,9 mln zł.

Stosownie do zapisu § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 27.03.1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. z 1994 r. Nr 104, poz. 508) obowiązującego w dacie otrzymania aportu oraz zgodnie z obowiązującym obecnie zapisem art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) amortyzacji podlegały i podlegają stanowiące własność podatnika nabyte albo wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle budynki oraz lokale będące odrębną własnością. Jak z powyższego wynika, aby składnik majątkowy mógł być amortyzowany, musi stanowić jego własność.

Z przedstawionego jw. stanu faktycznego jednoznacznie wynika, iż od 27.05.1990 r. własność gruntu i obiektów trwale z gruntem związanych ZUW w Z. należała (zgodnie z decyzją Wojewody) do Gminy B., a zatem R. spółka z o.o nie mogła nabyć jej skutecznie aportem od Gminy Miasta R. Dokonywanie więc amortyzacji i zaliczenie je do kosztów uzyskania przychodów przez podmioty wskazane we wcześniejszym opisie jako niebędące właścicielami ZUW w Z. było niezgodne z cyt. wyżej wskazanymi przepisami dotyczącymi zasad amortyzacji - art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, zdaniem tut. organu podatkowego podmioty te winny dokonać korekty amortyzacji skutkującej korektą kosztów uzyskania przychodów a w konsekwencji zeznań podatkowych CIT-8 z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych począwszy od 1993 r. Biorąc jednak pod uwagę zapis art. 70 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) cyt. „Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego ‚w którym upłynął termin płatności podatku”, faktycznych korekt należałoby dokonać od 1999 r. Jednakże organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz uprzednio zgodnie z § 2 wskazanego rozporządzenia Min. Fin. z dnia 27.03.1992 r. w sprawie składników majątkowych..., do środków trwałych podatnika zalicza się przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych‚ przez które należy rozumieć działania podatnika odnoszące się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia tzn. polegające na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. W sytuacji zatem, jeżeli podmioty jw. ponosiły koszty (nakłady) takich inwestycji w przedmiotowym obcym środku trwałym, to zgodnie z wyżej wymienionym przepisem mają prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości inwestycji w tymże obcym środku trwałym od 1993 r. W konsekwencji „ jeżeli cena nieruchomości ustalona przez Zarząd Gminy B. w kwocie 6,9 mln zł obejmuje nakłady uprzednio poniesione (inwestycje w obcym środku trwałym), to amortyzacji podlegać będzie wartość budynku, budowli i urządzeń trwale związanym z gruntem w cenie nabycia (6,9 mln zł) przy zastosowaniu właściwych stawek amortyzacji do wysokości równowartości tej ceny pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane w latach 1993 - 2004 r. od inwestycji w obcym środku trwałym. Tym samym tut. organ podatkowy nie podziela stanowiska spółki zawartego w rozpatrywanym piśmie.

Jednocześnie tut. organ podatkowy zauważa, iż przepis art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. — Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) przewiduje udzielanie informacji na zapytanie podatnika dotyczące zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego „w ich indywidualnych sprawach”. Zapytanie to powinno dotyczyć sytuacji, w której faktycznie znajduje się podmiot występujący z zapytaniem. W związku z powyższym tut. organ podatkowy nie ustosunkował się do ostatniego zagadnienia cyt. „W przypadku zmiany decyzji Wójta Gminy B. z odpłatnego nabycia budynków i budowli ZUW Z. na np. odszkodowanie za używanie nieruchomości, uznając, iż dotyczy ono hipotetycznej a nie faktycznie istniejącej sytuacji.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o obowiązujący stan prawny i przedstawiony stan faktyczny istniejący w dniu wydania przedmiotowej interpretacji.