Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), po zapoznaniu się z treścią wniosku z dnia 2.12.2004 r. (znak: NKP-336, data wpływu do tut. Urzędu 10.12.2004 r.), uzupełnionego pismem z dnia 17.12.2004 r. (znak: NKP-336), wyjaśnia jak poniżej:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż płatnik P., zgodnie z decyzją zastępcy dyrektora generalnego umożliwił swoim pracownikom promocyjny zakup zestawów z telefonem. Promocja polega na sprzedaży wspomnianych zestawów pracownikom płatnika po cenie ich zakupu od spółki P. S.A., tj. w kwocie 159,99 zł brutto za jeden zestaw. Przedmiotowe zestawy telefoniczne P. sprzedaje pozostałym klientom w kwocie 199,99 zł brutto. Przedmiotem wniosku jest rozstrzygnięcie wątpliwości czy obniżka ceny sprzedaży zestawów telefonicznych pracownikom, w stosunku do ceny sprzedaży pozostałym nabywcom niebędących pracownikami, stanowi w myśl obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenie podlegające opodatkowaniu. Zdaniem płatnika różnica między ceną promocyjną dla pracowników a ceną rynkową zastosowaną wobec innych klientów jest przychodem pracownika i powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz oskładkowaniu składkami ZUS.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zniżka ceny w przedmiotowej sprawie będzie dla pracownika przychodem ze stosunku pracy, gdyż może ją otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie przez pracownika towaru od jego pracodawcy za cenę niższą niż dla pozostałych nabywców niebędących pracownikami, powoduje uzyskanie przez tego pracownika przychodu, o którym mowa w cytowanym art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten stanowi różnica pomiędzy ceną rynkową a ceną promocyjną. W tej sytuacji pracodawca jest zobowiązany wartość przedmiotowej zniżki doliczyć do innych przychodów pracownika i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stanowisko spółki przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu.