Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając zgodnie z art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) dokonuje zmiany udzielonej przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu informacji nr PP/443-217/04 o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z powodu stwierdzenia jej nieprawidłowości.

Pytanie Podatnika zawarte w piśmie z dnia 9 grudnia 2004 r., uzupełnionym pismem z dnia 15 grudnia 2004 r. dotyczyło wartości netto nabytych towarów i usług, którą należy wykazać w pozycji 43 deklaracji VAT-7. Przychodnia Lekarska prowadzi działalność gospodarczą zarówno opodatkowaną, jak i zwolnioną od podatku VAT, w związku z czym powstała wątpliwość w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług, a mianowicie, czy w poz. 43 deklaracji VAT-7 obowiązującej od maja 2004 r. należy ujmować wartość netto wynikającą z otrzymanych faktur zakupu, czy też przedmiotową wartość netto podaje się w kwocie wynikającej z przemnożenia faktycznej wartości netto przez wyliczony wskaźnik dotyczący podatku od towarów i usług.

Odpowiadając na postawione pytanie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uważa, że w poz. 43 deklaracji VAT-7 należy wykazywać wartość netto przemnożoną przez wskaźnik podatku VAT obliczony dla pozycji 44 deklaracji.

Powyższe stanowisko jest zgodne z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, gdzie część D deklaracji (“Rozliczenie podatku naliczonego”) wyjaśniono następująco, cyt.: “W tej części wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt), w takiej wysokości w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86 - 93 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym za który składana jest deklaracja.”

Zwraca się uwagę na znaczenie użytego w w/cyt. zdaniu spójnika “oraz”, który jednoznacznie wskazuje, iż zasady określone w przepisach art. 86 - 93 ustawy o VAT, odnoszą się nie tylko do ustalenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, ale również znajdują zastosowanie do obliczenia wartości nabytych towarów i usług.

Przedstawiona zasada pośrednio wynika także z przepisu art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535), w myśl którego, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może – zgodnie z zapisem ust. 2 tego artykułu – pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Sposób zaś ustalania proporcji, o której mowa wyżej, regulują ust. 3 - 10 w/cyt. art. 90 ustawy o podatku VAT.