Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04.01.2005r., który wpłynął w dniu 06.01.2005r. do tut. urzędu, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej braku obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru towaru, którego dotyczy usługa spedycyjna, związana bezpośrednio z wewnatrzwspólnotową usługą transportu towarów,

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.01.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 21.01.2005r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 25.01.2005r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z treści przedstawionej przez wnioskodawcę wynika, że Spółka świadczy usługi spedycji, związane bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów. Spółka otrzymuje zlecenia wykonania ww. usług od kontrahentów zagranicznych, zidentyfikowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym, niż terytorium państwa członkowskiego, gdzie transport się rozpoczyna. W związku z powyższym, jako miejsce świadczenia usługi, Spółka wskazuje terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer.

Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535), w przypadku usług wykonywanych przez pośredników (spedytorów), działających w imieniu i na rachunek osób trzecich, związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna.

W przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa powyżej, podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego na którym ma miejsce świadczenia powyższa usługa, zgodnie z art. 28 ust. 6 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r., miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

A zatem z wyżej przytoczonych unormowań nie wynika, by na świadczącym usługę spedycyjną związaną bezpośrednio z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów ciążył obowiązek posiadania dokumentów potwierdzających odbiór towarów, w związku z którymi świadczona jest powyższa usługa spedycyjna. Podanie przez nabywcę usługi numeru, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego na którym ma miejsce świadczenia usługa powoduje, iż obowiązek rozliczenia podatku ciąży na nabywcy usługi, według stawki obowiązującej w tym kraju.