Postanowienie

W dniu 02.02.2005 r. do tutejszego organu podatkowego złożyła Pani wniosek (uzupełniony pismem z dnia 11.02.2005 r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 27 a ust. 1 pkt 1ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 , poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003 r.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że poniesione przez Panią wydatki w roku podatkowym 2004 były przeznaczone na remont i modernizację budynku letniskowego, którego przeznaczeniem jest zaspokojenie stałych, podstawowych potrzeb mieszkaniowych. W/g oświadczenia od dnia 21.06.2004 r. zamieszkuje Pani w budynku letniskowym, który jest przystosowany do całorocznego użytkowania i zamieszkania.
Naczelnik Urzędu Skarbowego udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.Wydatki na remont domu mieszkalnego podlegają odliczeniu , jeżeli zostały poniesione na własne potrzeby mieszkaniowe i mieszczą się w zakresie rozporządzenia Ministra Gospodarki i Budownictwa z dnia 21.12.1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).Przepisy wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają co należy rozumieć przez pojęcie ,, budynek mieszkalny ".Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106 , poz. 1126 ze zm.) pod pojęciem budynek mieszkalny jednorodzinny - należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość. Według kategorii obiektów budowlanych określonych w załączniku do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., budynki mieszkalne zaliczone są do kategorii I, natomiast w kategorii III wymienione są inne niewielkie budynki, jak: domy letniskowe, budynki gospodarcze.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub do ochrony przedmiotów.Budynki dzielą się na: mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Część ,,mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne ( kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie). O zaliczeniu budynków do właściwej grupy i rodzaju, decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie. Nie decyduje natomiast sposób użytkowania, który w praktyce często bywa niezgodny z przeznaczeniem budynku.Na podstawie powyższych przepisów można przyjąć, iż pojęcie budynku nazywanego domem letniskowym nie jest tożsame z pojęciem budynku mieszkalnego, a wynika to m.in. z załącznika do ustawy z dnia 07.07.1994 r. - Prawo budowlane, w którym budynki mieszkalne są zaliczone do innej kategorii obiektów budowlanych niż ,,domy letniskowe".

Wobec braku stosownej definicji ,,budynku mieszkalnego" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiłkując się innymi aktami prawnymi, zawierającymi takie definicje można stwierdzić, iż budynkiem mieszkalnym jest obiekt budowlany trwale związany z gruntem, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, którego przeznaczeniem jest zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych ludzi. ,,Budynek letniskowy" będzie mieścił się w pojęciu ,,budynku mieszkalnego" tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela służąc zaspokojeniu stałych, podstawowych potrzeb mieszkaniowych, a nie rekreacyjnych, wypoczynkowych, bądź też w celu lokaty kapitału.Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pani wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu potwierdza Pani stanowisko w sprawie i uznaje, że ulga przysługuje podatnikowi ponoszącemu wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe , przeznaczone na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, którego przeznaczeniem jest zaspokajanie stałych, podstawowych potrzeb mieszkaniowych podatnika, zajmowanego na podstawie tytułu prawnego, a nie przysługuje na remont domu letniskowego, którego przeznaczeniem jest cel wypoczynkowy ,,rekreacyjny".

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pani wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego potwierdza Pani stanowisko w sprawie i uznaje je za prawidłe.Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.