Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto, w związku z Państwa pismem z dnia 07.07.2003 r., działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa, na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta, mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zacytowany powyżej przepis wskazuje jednoznacznie, że organ podatkowy udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatnika, które dotyczą konkretnych sytuacji faktycznych.

Jest to równoznaczne z ograniczeniem zarówno podmiotowym, jak i przedmiotowym. Podmiotowo bowiem z wnioskiem o udzielenie informacji wystąpić może podatnik, którego sprawy dotyczy wniosek. Przedmiotowe ograniczenie wyraża się właśnie w rodzaju spraw, które mogą być przedmiotem wniosku. Podstawą udzielonej informacji jest bowiem przepis prawa podatkowego, znajdujący zastosowanie w stanie faktycznym, który zaistniał między podatnikiem, a drugą stroną stosunku podatkowo-prawnego. Wniosek taki jest konsekwencją użytego w ustawie sformułowania: „...mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów..." oraz „...podatnik jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie".

Pytanie zawarte w Państwa piśmie nie spełnia określonych wymogów, zmierza bowiem do ustalenia zakresu zastosowania przepisów ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia (Dz. U. Nr 73, poz. 764 ze zm.), a nie przepisów prawa podatkowego, w szczególności ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).
Tutejszy Urząd nie może więc ocenić, czy stanowisko przez Państwa prezentowane jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, jako że z wniosku nie wynika, czy zaistniała jakaś sprawa podatkowa, a zatem czy powstał stosunek prawno-podatkowy, którego interpretacja (czyli porównanie stanu faktycznego ze stanem prawnym) ma być przedmiotem odpowiedzi udzielonej przez tutejszy Urząd.

Z treści wymienionego pisma wynika ponadto, że poruszone zagadnienie nie dotyczy indywidualnej sprawy Państwa, jako podatnika podatku od towarów i usług, lecz innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Do transakcji sprzedaży towarów (sadzonki) - podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy - dochodzi pomiędzy nadleśnictwami (zobowiązanymi w stosunku do Budżetu Państwa do rozliczenia podatku należnego od sprzedaży) oraz rolnikami indywidualnymi, którzy te towary nabywają, za środki finansowe Funduszu Wojewódzkiego.

Podkreśla się, że źródło pochodzenia środków finansowych, wykorzystanych przez podatnika (rolnika) w celu dokonania zakupu, nie stanowi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, odrębnej kategorii oraz nie wpływa w żaden sposób na stosunek podatkowo-prawny, który istnieje między sprzedającym a organem podatkowym. Nadmienia się przy tym, iż obowiązek zapłaty podatku, wynikający z powołanej ustawy, nie jest tożsamy z koniecznością zapłacenia sprzedawcy ceny brutto towaru. W odróżnieniu bowiem od prawa cywilnego, które reguluje stosunki zobowiązaniowe między równorzędnymi podmiotami, uczestnikami obrotu gospodarczego (sprzedawca - nabywca), prawo podatkowe normuje relacje, które zachodzą między uczestnikami tego obrotu a związkiem publicznoprawnym (państwem).

Mając na uwadze przedstawioną argumentację, tutejszy Urząd pozostawia Państwa wniosek bez rozpatrzenia.