W dniu 26.01.2005 r. zwrócono się do tutejszego organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego; Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, której udziałowcami jest trzech wspólników.

W dniu 31.12.2003 r. zgodnie z aneksem do umowy spółki dwóch wspólników spółki (małżeństwo) wniosło do spółki wkład w postaci prawa nieodpłatnego użytkowania nieruchomości będącej ich własności. Trzeci wspólnik wniósł wkład w postaci świadczenia pracy oraz pieniężny. W skład wniesionej nieruchomości wchodzą grunty, a także zlokalizowane na tych gruntach budynki. Nieruchomości w całości wykorzystywane są w prowadzonej działalności przez spółkę. W dniu 31.12.2003 r. wspólnicy podjęli uchwałę, z której wynika zobowiązanie wspólników do wniesienia w/w wkładów.

Mając na względzie treść przepisu art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisy art. 22a, art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zmian.) Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, zastrzeżeniem art. 22c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania - budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością. W przypadku wniesienia przez wspólników spółki prawa nieodpłatnego użytkowania nieruchomości, spółka nie stała się właścicielem tej nieruchomości i pozostaje ona w dalszym ciągu własnością wspólników. Zatem spółka nie jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej nieruchomości. Jeżeli wspólnicy chcą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości winna ona być wprowadzona do majątku spółki jako współwłasność łączna, co wiąże się z koniecznością sporządzenia aktu notarialnego, z którego będzie wynikało, że nieruchomość stanowi współwłasność łączną wspólników spółki. Nie znajduje również w przedmiotowej sprawie zastosowania przepis art. 22a ust. 2 pkt 3 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku wymienione w ust. 1 niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielem tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka nie zawierała umowy leasingu ze współwłaścicielami nieruchomości, o której mowa w powołanym art. 23a pkt 1 ustawy. Również poniesione wydatki na ulepszenie środka trwałego o których mowa w art. 22g ust. 17 ustawy tj. przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację nie powiększają wartości początkowej nieruchomości wniesionych do Spółki w postaci prawa nieodpłatnego użytkowania. Wydatki takie mogą stanowić inwestycję w obcym środku trwałym i stosownie do art. 22a ust. 2 pkt 1 podlegać odpisom amortyzacyjnym. Warunkiem dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest by inwestorem tej inwestycji była spółka i inwestycja ta była wpisana do ewidencji środków trwałych spółki .