POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 217, art. 14a § 4 oraz art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki, w zakresie podatku od towarów i usług, przedstawione w piśmie z dnia 17 grudnia 2004r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 17 grudnia 2004r. (data złożenia w tut. Urzędzie 20 grudnia 2004r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Spółka posiada ośrodek wypoczynkowy, który jest zakładowym obiektem socjalnym. Obiekt ten służy odpłatnemu świadczeniu usług noclegowo – wypoczynkowych zarówno na rzecz pracowników Spółki jak i osób trzecich. Prowadzona w tym zakresie działalność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w całości jako odpłatne świadczenie usług. Przychody z tej działalności są przekazywane na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i nie stanowią one przychodów dla celów podatkowych.
W roku 2004 została podjęta decyzja o dofinansowaniu kosztów utrzymania ośrodka wypoczynkowego ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Są to takie koszty jak np. wydatki na energię elektryczną, ogrzewanie, zakup wyposażenia itp. Powyższe dofinansowanie związane jest z ogólnymi kosztami funkcjonowania ośrodka wypoczynkowego i kwoty tego dofinansowania nie da się wyodrębnić i przyporządkować tylko i wyłącznie określonym wydatkom (nie jest to dofinansowanie celowe na pokrycie kosztów konkretnych wydatków).

Spółka ma wątpliwości co do zakresu przysługującego jej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupów związanych z funkcjonowaniem ośrodka wypoczynkowego, które to wydatki są częściowo finansowane ze środków ZFŚS.

Zdaniem Spółki przysługuje jej prawo do odliczania podatku naliczonego nie zależnie od faktu częściowego finansowania wydatków ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wg Spółki art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) – zwaną dalej „ustawą”, nie stanowi o wydatkach, które „nie mogą” być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, lecz o wydatkach, które „nie mogłyby być” zaliczone do tych kosztów, zatem ustawodawca odnosi się do pewnej hipotetycznej i modelowej sytuacji, kładąc nacisk na faktyczny związek wydatków z uzyskiwaniem przychodów, niezależnie od konkretnych regulacji zawartych w ustawach o podatku dochodowym.

Po przeanalizowaniu obowiązującego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, co następuje:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Podatnik musi rozważyć, czy dany wydatek mógłby być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu i tylko wtedy, kiedy mógłby zostać zaliczony ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru lub usługi. Przy czym dla możliwości odliczenia nie jest konieczne faktyczne zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodu, ale tylko teoretyczna możliwość. Jednocześnie należy zaznaczyć, że przez teoretyczną możliwość rozumie się taką sytuację, gdy zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów byłoby zgodne z przepisami prawa o podatku dochodowym.

Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia towarów i usług, jeżeli przepisy o podatkach dochodowych nie pozwalają na zaliczenie wydatków związanych z nabyciem towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że koszty utrzymania zakładowego obiektu socjalnego są w części pokrywane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 55 ustawy z dnia 15 lutego 1992r, o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części pokrytej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Oznacza to, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycia towarów i usług, które są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie podlega odliczeniu. W przypadku, gdy jedna faktura będzie sfinansowana w części ze środków obrotowych Spółki, a w części ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, to Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, jaka zostanie sfinansowana z innych środków finansowych niż z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym, w zakresie zadanego przez Spółkę pytania i w obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia stanie prawnym.

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 236 § 2 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej. Zgodnie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zmianami) opłacie tej podlegają podania i załączniki do podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z pozycją 1, części I, powołanego załącznika do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 9 września 2000r. opłata skarbowa od podania wynosi 5zł natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50gr.