Stan faktyczny:

Podatniczka dowozi niepełnosprawnego męża własnym samochodem do szpitala na zabiegi dializy. Mąż podatniczki został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z pewnymi zastrzeżeniami, stanowi dochód (...), po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

W świetle art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność(współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280zł.

Mając zatem na uwadze powyższy stan prawny i faktyczny, jeżeli zostały spełnione wszystkie ustawowe wymogi uprawniające zastosowanie przedmiotowej ulgi, wydatki poniesione przez podatniczkę z tytułu dowozu własnym samochodem niepełnosprawnego męża na niezbędne zabiegi dializy – podlegają odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne.