POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. 137 poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku z dnia 28 grudnia 2004 roku, za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Strona zawarła umowę pożyczki ze spółką komandytową. Udzielająca pożyczki spółka /będąca podatnikiem VAT/ zapewniła, że z uwagi na fakt, iż jedna ze stron umowy jest zwolniona jest od podatku od towarów i usług, to umowa pożyczki nie będzie objęta podatkiem od czynności cywilnoprawnych.Zdaniem Strony w/w umowa pożyczki nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 959 ze zm.). podatkowi podlega czynność cywilnoprawna, jaką jest umowa pożyczki. Wyjątek od powyższej zasady został ustanowiony w art. 2 ust. 4 w/w ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przepisem tym wyłączono z opodatkowania czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona. Udzielenie pożyczki, może wywołać dwojakie skutki podatkowe, w zależności od tego, czy pożyczkodawca świadczy usługi udzielania pożyczek, czy udzielił pożyczki jednorazowoZgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 1 w/w ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku od towarów i usług, usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W pozycji 3 załącznika wymieniono usługi klasyfikowane w sekcji J, posiadające oznaczenie PKWiU 65-67 nazwane ogólnie usługami pośrednictwa finansowego. Jeżeli zatem pożyczkodawca - spółka komandytowa świadczy usługi pośrednictwa finansowego, to nie podlegają one podatkowi od czynności cywilnoprawnych, gdyż zgodnie z treścią art. 2 pkt. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona od tego podatku. Istotne jest więc, czy pożyczkodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu udzielonej pożyczki, tym samym, czy w/w zdarzenie prawne jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt. 1. ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług /Dz. U Nr 54, poz.535/. Negatywne ustalenia w tym zakresie wykluczą bowiem zastosowanie powołanego w wystąpieniu przepisu art. 43 ust.1 pkt. 1. gdyż stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Natomiast czynność cywilnoprawna polegająca na jednorazowym udzieleniu pożyczki nie jest świadczeniem usług zakwalifikowanych, w myśl przepisów ustawy o podatków od towarów i usług, do usług pośrednictwa finansowego, gdyż w myśl art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz.535) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.