W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23b ust. 1 ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome, oraz
2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

W myśl art. 23j ust. 1 cyt. ustawy jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1 pkt 2.

Jeżeli zawarta umowa spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 cyt. ustawy, poniesione opłaty takie jak: czynsz inicjalny, opłata manipulacyjna i raty czynszowe będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. Nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodu depozyt gwarancyjny, który podobnie jak kaucja stanowi opłatę o charakterze zwrotnym. Natomiast zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 cyt. ustawy kosztem uzyskania przychodu będzie wydatek poniesiony z tytułu składek na ubezpieczenie przedmiotu leasingu i wynagrodzenie za zawarcie umowy ubezpieczenia na korzystającego-leasingobiorcę.