Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku działając na podstawie art. 14 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) zmienia pisemną informację udzieloną przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku w piśmie z dnia 30.12.2004r. Nr PBI/443/34/AŁ/04 wyjaśniając poniżej co następuje:
Pismem z dnia 09.12.2004r. podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Przedstawił stan faktyczny z którego wynika, iż w ramach firmy(którą prowadzi) wykonywane są wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT.
Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku nie podziela stanowiska organu pierwszej instancji udzielonego odnośnie pierwszego pytania Podatnika.
Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przepisem art. 90 ust 1 cyt. ustawy uregulowany został tryb odliczenia podatku naliczonego w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W świetle tego przepisu podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podat-nikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w powołanym wyżej art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – art. 90 ust.2.

Zgodnie z art. 90 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w ramach obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1 powyższej ustawy. Chodzi w tym przypadku o subwencje (dotacje), które przekazywane są podatnikowi ogólnie na pokrycie kosztów jego działalności, a więc nie mające bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami lub świadczeniami.

Z powyższych przepisów wynika, iż określenie części podlegającej proporcjonalnemu odliczeniu stosuje się wyłącznie do towarów i usług, które mają być wykorzystane przez podatnika do transakcji, od których można odliczyć VAT i do transakcji, od których podatku VAT odliczyć nie można.

Oznacza to, że powyższe zasady stosuje się wyłącznie do podatników dokonujących zarówno czynności opodatkowanych jak i zwolnionych z podatku.

Odnosząc się zatem do Pana sytuacji należy stwierdzić, iż skoro wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane to otrzymana dotacja nie powoduje proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego. Inaczej mówiąc, nabyte towary i usługi związane są z działalnością jedynie opodatkowaną i odliczenie podatku naliczonego przy ich nabyciu przysługuje na ogólnych zasadach.

W powyższej sprawie należy również wspomnieć o odpowiedzi udzielonej przez Komisję Europejską w piśmie z dnia 11 listopada 2004r. skierowanym do Ministerstwa Finansów na zadane pytania dotyczące m.in. proporcjonalnego odliczenia w przypadku otrzymania subwencji w świetle VI Dyrektywy nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1997r.
W udzielonej odpowiedzi przyjęto zasadę, iż nie można uznać osoby za „podatnika mieszanego”, tj. dokonującego zarówno dostaw opodatkowanych jak i zwolnionych z podatku, jedynie dlatego, że wykonując jedynie dostawy podlegające opodatkowaniu otrzymuje subwencje.

A zatem za słuszne uznać należy stanowisko Pana wyrażone w punkcie 1 zapytania zawartego w piśmie z dnia 09.12.2004 r.

Natomiast odpowiedź udzieloną przez organ pierwszej instancji na zapytanie zawarte w pkt 2 pisma podatnika uznaje się za zasadne.
Zgodnie z art. 91 ust.2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, z wyłączeniem tych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, korekty dokonuje się w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości w ciągu 10 lat, począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.