Urząd Skarbowy Kraków-Śródmieście działając w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 08.04.2003 r. (data wpływu 16.04.2003 r.) w sprawie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego uprzejmie wyjaśnia, co następuje:

ad. 1)

Art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) stanowi, iż zwalnia się od podatku od towarów i usług oraz od podatku akcyzowego świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 2, gdzie w poz. 4 ujęto „usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci" PKWiU 55.23.11 a w poz. 19 „usługi w zakresie edukacji" PKWiU 80 .

Stosownie do § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 234, poz. 1971) - do dnia 31 grudnia 2004 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania podatników sprzedających towary lub usługi wymienione w poz. 1 - 46 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów ze sprzedaży tych towarów i usług w obrotach ogółem podatnika z tytułudziałalności wymienionej w art. 29 ust. 1 ustawy był większy niż 70%. Zgodnie z tym załącznikiem w czynnościach zwolnionych do 31.12.2004 r. z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących wymieniono w poz. 5 „usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci" PKWiU 55.23.11 , a w pozycji 36 „usługi w zakresie edukacji" PKWiU 80.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że wykonuje Pani wyłącznie usługi zaklasyfikowane zgodnie z załączoną opinią Urzędu Statystycznego w Krakowie wg PKWiU 55.23.11-00.00 oraz PKWiU 80.42.10-00.00. Usługi powyższe są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ponadto w świetle cytowanych wyżej przepisów nie ma Pani również do 31.12.2004 r. obowiązku ewidencjonowania sprzedaży tych usług za pomocą kasy fiskalnej.

ad. 2, 3 i 5
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) stosownie do swojej właściwości urząd skarbowy lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, wktórych nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W rozumieniu art. 3 pkt 2 tej ustawy przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) koszty uzyskania przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym art. 22 ust. 9 pkt 3 jest ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 ze zm.).

W sprawie interpretacji przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych właściwy jest Departament Praw Autorskich przy Ministerstwie Kultury i Sztuki w Warszawie, ul. Świętokrzyska 12.

W przypadku wątpliwości należy się zwrócić do tego organu z zapytaniem, czy stworzenie i wykonanie autorskiego programu, jak również stworzenie strony internetowej, projektu plakatu i ulotek oraz zawarta umowa o dzieło z dyrektorem programowym programu obozu dla dzieci jest przedmiotem prawa autorskiego.W przypadku gdy Departament Praw Autorskich przy Ministerstwie Kultury i Sztuki w Warszawie oceni, że czynności te mogą stanowić przedmiot prawa autorskiego płatnik może zastosować normę kosztów uzyskania przychodu, o której mówi art. 22 ust. 9 pkt 3 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Jednocześnie Urząd informuje, że przywołany wyrok NSA dotyczy rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie i nie może być podstawą prawną do rozstrzygania w innych sprawach.

ad. 4)

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodu kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nie prywatna. O publicznym charakterze działania można mówić wtedy, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie jawnie. Reklama w wybranym kręgu odbiorców, współpracujących z podatnikiem stanowi reklamę nie mającą charakteru publicznego.

Rozwój nowoczesnych technologii, głównie internetu, otworzył nowe możliwości dla firm i przedsiębiorstw, które coraz częściej z nich korzystają. Internet, w sensie użytkowym, jest zbiorem niezliczonej ilości informacji na różne tematy dla nieograniczonej ilości osób. Mamy więc tu do czynienia z masowością dostępu i nieograniczoną liczbą odbiorców, co jest wyznacznikiem do zakwalifikowania internetu do środków masowego przekazu, o których mowa w cytowanym powyżej przepisie.

Wydatki poniesione na prowadzenie reklamy w postaci rozpowszechniania w miejscach publicznych plakatów i ulotek, można zaliczyć do kosztów reklamy prowadzonej w inny publiczny sposób.

Reasumując, wydatki na stworzenie ulotek i plakatów, strony internetowej stanowią wydatki na reklamę prowadzoną publicznie, będąc tym samym kosztem uzyskania przychodu w całości.