W odpowiedzi na pismo z dnia 11.10.2004 r. bez znaku (data wpływu do tut. Urzędu 12.10.2004 r.), Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm), w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego, informuje jak niżej.

Zapytanie Spółki dotyczy zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczących uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na sfinansowanie usług medycznych dla pracowników.
Z przedstawionego przez Spółkę stanu wynika, że wykupuje ona w niepublicznym zakładzie opieki zdrowotnej usługi w zakresie opieki medycznej dla grupy pracowników w formie pakietów indywidualnych i rodzinnych o wartości imiennie przypisanej pracownikowi. Płatne w formie miesięcznego ryczałtu, pakiety obejmują świadczenia z zakresu ogólnej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, obowiązkowe badania lekarskie pracowników wymienione w art. 229 Kodeksu pracy, jak również opiekę medyczną członków rodziny pracownika. Wartość pakietów poszczególnych pracowników, traktowana jest jako element wynagrodzenia, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz jest podstawą naliczenia składek ZUS. Jak wyjaśnia Spółka niektórzy pracownicy mają stosowny zapis w umowie o pracę, w myśl którego pracownikowi przysługuje prawo do opieki medycznej zgodnie z obowiązującymi w Spółce zasadami.
Zdaniem Spółki wydatki poniesione na opisaną formę opieki zdrowotnej są kosztem uzyskania przychodów, bowiem traktowane są one jako koszt wynagrodzenia, doliczony do przychodu pracownika, nie zaś jako koszt usług medycznych.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt. 65 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r. stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Art. 229 Kodeksu pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.) obliguje pracodawcę do finansowania obowiązkowych badań lekarskich: wstępnych, okresowych, kontrolnych i profilaktycznych. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27.06.1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 96, poz. 593 ze zm.) pracodawcy zobowiązani są do objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną pracowników, osób pozostających w stosunku służbowym oraz osób wykonujących pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą. W myśl art. 4 ust. 1 cyt. ustawy profilaktyczna opieka zdrowotna to ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z uwarunkowaniami albo charakterem pracy. Zadania z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej precyzuje art. 6 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.
Wydatki na świadczenia zdrowotne mogące stanowić koszt uzyskania przychodów uzależniono od wykazania przez podatnika, że obowiązek ich ponoszenia wynika z Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Zatem wartość wszystkich innych badań, do poniesienia których nie zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz inne ustawy, nie będą kosztem uzyskania przychodów. Zobowiązanie się przez pracodawcę do ponoszenia kosztów świadczeń zdrowotnych pracowników (innych niż obowiązkowe) zadeklarowane w umowach o pracę, w żaden sposób nie wpływa na możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Kosztem uzyskania przychodów Spółki nie będą również wartości pakietów na usługi w zakresie opieki medycznej dla członków rodzin pracowników. Niezależnie od możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, Spółka jako pracodawca zobowiązana jest do doliczenia do przychodu pracownika wartości faktycznie otrzymanych przez niego świadczeń w tym usług medycznych, stosując w tym celu ceny zakupu usługi. Wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników z tytułu opłacania usług medycznych należy kwalifikować do przychodów ze stosunku pracy o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.