Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od kwietnia 2003 roku prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem /wg zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej/ jest: sprzedaż okien i drzwi, montaż okien i drzwi, handel artykułami budowlanymi, transport samochodowy oraz roboty budowlane. Z danych rejestracyjnych będących w posiadaniu tut. organu podatkowego wynika, iż zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje Pan w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Pierwszy Urząd Skarbowy na Pana zapytanie: czy sprzedając klientowi usługę remontowo-budowlaną np. wymiana stolarki okiennej lub drzwiowej w budynku mieszkalnym na fakturze może Pan wszelkie użyte do tego materiały jak okna, pianki montażowe, listwy itp. ująć jako element usługi i obciążyć 7% podatkiem VAT, pismem Nr PB I-2/443/44/LJ/04 udzielił wyjaśnienia, stwierdzając: „Jeżeli przedmiotem umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Podatnikiem /nie będącym producentem/ i klientem są roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie budownictwa mieszkaniowego bądź remonty obiektów budownictwa mieszkaniowego /o odpowiednim symbolu PKOB/ polegające na wymianie lub montażu przedmiotowych okien oraz drzwi, wówczas do pełnej wartości kosztorysu należy stosować stawkę podatku VAT zgodną z Klasyfikacją Statystyczną usługi czyli 7%”.

Wątpliwość Pana budzi sposób przeprowadzania inwentaryzacji w sytuacji kiedy to sprzedając klientowi usługę remontowo-budowlaną np. wymiana stolarki okiennej lub drzwiowej w budynku mieszkalnym, wszelkie użyte do tego materiały jak okna, pianki montażowe, listwy, itp. na fakturze zostaną ujęte jako element usługi. Czy na zużyte do wykonania prac remontowo-budowlanych materiały ma Pan wystawiać dokument WZ?

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm./ osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.
Odnośnie podatkowej księgi przychodów i rozchodów odrębne przepisy, o których mowa w cytowanym wyżej artykule, to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. Nr 152, poz. 1475 z późn.zm./.
Zgodnie z przepisami § 27 ust.1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów /surowców/ podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.
Zgodnie z § 28 ust. 2 w/w rozporządzenia spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko właściciela zakładu /nazwę firmy/, datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w § 27, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji....”, podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu /wspólników/.
Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność /ust. 3 § 28 rozporządzenia/.
Spis z natury musi być wpisany do księgi według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji /sumie/, jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z księgą /§ 29 ust. 5 rozporządzenia/.
Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż w spisie z natury /inwentaryzacji/ podatnik wykazuje m.in. szczegółowo określone towary, materiały /surowce/ podstawowe, pomocnicze oraz ich ilość stwierdzoną w czasie spisu i cenę za jednostkę miary.
Zgodnie z § 12 ust.3 pkt 1rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:
1/ faktury VAT, /.../, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

Zatem w przypadku wykonania usługi remontowo-budowlanej np. wymiana stolarki okiennej lub drzwiowej w budynku mieszkalnym z materiałów zakupionych przez Pana, należność wynikająca z wystawionej przez Pana faktury obejmować będzie także wartość zużytych do wykonania tejże usługi materiałów.
Odnośnie zaś wystawiania dokumentu WZ na zużyte do wykonania prac remontowo-budowlanych materiały, tut. organ podatkowy informuje, iż sposób dokumentowania wydawanych z magazynu towarów, materiałów leży w gestii podatnika i powinien wynikać z obowiązujących w firmie zasad dotyczących gospodarki magazynowej.