Naczelnik Urzędu Skarbowego w Końskich działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6 stycznia 2005 r. uzupełnionego w dniu 15 lutego 2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe w części dotyczącej stosowania kosztów uzyskania przychodów przez płatnika przy wypłacie wynagrodzenia ze stosunku pracy.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że w ciągu 2004 roku potrącono pracownikom koszty uzyskania przychodu w kwocie określonej ustawą z tym, że w kwietniu i wrześniu podwójnie, a w maju i grudniu w ogóle.Wniosek dotyczy stosowania kosztów uzyskania przychodu za miesiące faktycznie przepracowane.

Zgodnie z przepisami zawartymi w art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku podatkowego zaliczki na poczet podatku od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m. in. za stosunku pracy.

Stosownie do przepisów art. 32 powołanej ustawy zaliczki na podatek dochodowy oblicza się i pobiera za miesiące, w których pracownik uzyskał dochód. Dochodem zaś są uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, pomniejszone o koszty jego uzyskania, określone w miesięcznej zryczałtowanej wysokości w przepisach art. 22 ust. 2 ustawy, oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe.

Z powyższego wynika, iż w trakcie roku podatkowego, koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy uwzględniane są, przy ustalaniu dochodu dla celów obliczenia zaliczki, jedynie w miesiącach, w których pracownicy uzyskują przychody.

Płatnik ma obowiązek uwzględnić kwotę miesięcznych kosztów uzyskania przychodów w przypadku dokonywania wypłat wynagrodzeń w danym miesiącu. Nie jest możliwe naliczenie w danym miesiącu kosztów uzyskania w podwójnej wysokości (za dwa miesiące).

Nie oznacza to, że koszty uzyskania przychodów za przepracowany rok przez pracownika, który nie otrzymywał regularnie wynagrodzeń za pracę świadczoną na rzecz swojego pracodawcy nie są należne.

Podatnik ma prawo do uwzględnienia należnych kosztów uzyskania przychodu w zeznaniu podatkowym w pełnej wysokości, za miesiące przepracowane.