INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012r. (data wpływu 27 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup Pakietów oraz opodatkowania świadczeń przekazywanych pracownikom w ramach Pakietów, w części finansowanej przez pracowników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup Pakietów oraz opodatkowania świadczeń przekazywanych pracownikom w ramach Pakietów, w części finansowanej przez pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) prowadzi działalność handlową w zakresie obuwia i galanterii skórzanej w sieci ekskluzywnych salonów firmowych oraz czterech salonów outletowych zlokalizowanych w największych miastach Polski.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: podatku VAT) w rozumieniu art. 96 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej; ustawa o podatku VAT). Czynności wykonywane przez Spółkę podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej.

Spółka zatrudnia 353 pracowników na podstawie umów o pracę. Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U z 2012r., poz. 592) w Spółce został utworzony Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS lub Fundusz). Zgodnie z regulaminem Funduszu, środki zgromadzone na funduszu przeznaczane są na dofinansowanie działalności m.in. sportowej, w szczególności zakup lub dopłaty do biletów wstępu na imprezy sportowe, biletów wstępu do obiektów sportowych, biletów wstępu na seanse filmowe. Uprawnionymi do korzystania ze środków Funduszu w zakresie wymienionym powyżej są wyłącznie pracownicy zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę. Spółka zakupuje dla pracowników karty ..., oraz bilety wstępu na seanse filmowe (dalej: Pakiety) uprawniające do korzystania z zajęć sportowych, wstępu do obiektów sportowych oraz wstępu na seanse filmowe. Zakup dokumentowany jest fakturą VAT ze stawką 23% i 8% VAT.

Obok pracowników z Pakietów mogą korzystać osoby towarzyszące będące najbliższym członkiem rodziny pracownika (tj. małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu). Osoby towarzyszące korzystają z Pakietów za odpłatnością. Opłata za udział osoby towarzyszącej potrącana jest z listy płac na podstawie pisemnie wyrażonej zgody przez pracownika.

Obok pracowników z Pakietów mogą korzystać również dzieci do 15 roku życia. Istnieje możliwość zgłoszenia do 3 dzieci. Dziecko, które w trakcie korzystania z Pakietów ukończy 15 rok życia może kontynuować uczestnictwo w programie wyłącznie jako osoba towarzysząca. Dzieci korzystają z Pakietów sportowych za odpłatnością. Opłata za udział dziecka potrącana jest z listy płac na podstawie pisemnie wyrażonej zgody przez pracownika.

Płatność za Pakiety jest dokonywana ze środków obrotowych Spółki. Następnie częścią kwoty z faktur zakupowych dokumentujących zakup Pakietów obciążani są pracownicy (10 zł od pracownika za Pakiet plus odpłatność całkowita za członków rodziny). Opłata w części finansowanej przez pracownika dokumentowana jest fakturą wewnętrzną i rozliczana jest poprzez potrącenie z listy płac na podstawie pisemnie wyrażonej zgody przez pracownika. Pozostała część kwoty pokrywana (refundowana) jest Spółce ze środków ZFŚS.

Wnioskodawca obniża podatek VAT należny o podatek VAT naliczony wykazany w fakturach dokumentujących zakup Pakietów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych dokumentujących nabycie Pakietów...
2. Czy Spółka postępuje prawidłowo opodatkowując podatkiem VAT tylko część finansowaną przez pracowników...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących nabycie Pakietów.

Prawo przysługujące Spółce wynika z faktu, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. Do usług opodatkowanych podatkiem VAT należy także usługa odpłatnego udostępnienia pracownikom Pakietów. Wynagrodzenie należne Spółce za udostępnienie Pakietów, potrącane jest z wynagrodzeń pracowników w kwocie brutto (netto + VAT).

W myśl art. 7 ustawy o podatku VAT, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Uznanie danej czynności za usługę uzależnione jest od wystąpienia odbiorcy świadczenia, konsumenta, podmiotu odnoszącego korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i bezsporny, tj. na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia i bezsporna korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być świadczona albo odpłatnie albo nieodpłatnie. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Dla uznania danej czynności za odpłatną bez znaczenia pozostaje fakt, czy odpłatność ponoszona przez odbiorcę świadczenia pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika-świadczeniodawcę, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Zatem dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za wykonane świadczenie zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz świadczącego usługę. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie usługodawcy obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla świadczącego usługę.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka świadczy odpłatną usługę (polegającą na udostępnianiu Pakietów) opodatkowaną podatkiem VAT. Bez znaczenia dla uznania, że Spółka świadczy odpłatną usługę opodatkowaną podatkiem VAT pozostaje fakt, że odpłatność ponoszona przez pracowników na rzecz Spółki nie generuje po stronie Spółki zysku, ani nie pokrywa całości kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku ze świadczeniem tej usługi. Prawo Spółki do obniżenia podatku VAT należnego o całkowitą kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie Pakietów wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Podatnik będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, jeśli zakupy dokumentowane tymi fakturami będą związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi, czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

Prawo do obniżenia podatku VAT należnego przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku VAT o podatek VAT naliczony, jeśli podatek VAT naliczony dotyczy opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie opodatkowanych towarów lub usług.

Podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej i w konsekwencji może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi w ramach prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi. Spółka nabywa jako podatnik podatku VAT Pakiety dla pracowników i udostępnia je odpłatnie pracownikom. Spółka uznaje odpłatne udostępnienie Pakietów pracownikom za odpłatne świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT. Między nabyciem Pakietów opodatkowanych podatkiem VAT a ich odpłatnym udostępnieniem pracownikom występuje bezpośredni związek. Nabyte Pakiety wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na odpłatnym udostępnieniu pracownikom pakietów. Przy czym w stanie faktycznym nie zachodzą przesłanki negatywne, wyłączające prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie Pakietów, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Spółka stoi na stanowisku, że postępuje prawidłowo opodatkowując tylko część Pakietów finansowaną przez pracowników. W ten sposób Spółka określa podstawę opodatkowania podatkiem VAT należnym z tytułu świadczenia odpłatnej usługi. Spółka opodatkowuje kwotę należną z tytułu sprzedaży pomniejszoną o kwotę należnego podatku, a więc postępuje zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z powołanym przepisem „podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej”.

Zasadniczo podstawa opodatkowania to obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży stanowiąca całość świadczenia należnego od zbywcy pomniejszona o podatek VAT. Jest to zatem kwota netto wyrażona w pieniądzu, towarach, papierach wartościowych, usługach i innych świadczeniach, w tym kwoty zaliczek czy zadatków na poczet należności, również na poczet dotacji, subwencji, itp.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka ustaliła cenę sprzedaży usługi udostępnienia Pakietów przez określenie kwoty netto wyrażonej w pieniądzu. A więc, Spółka świadczy czynność odpłatną. Jak już zostało to podniesione w uzasadnieniu stanowiska Spółki do pytania pierwszego na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna

W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym, dla ustalenia podstawy opodatkowania nie będzie miał zastosowania art. 29 ust. 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym „W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika”. Natomiast będzie miał zastosowanie przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ dla uznania danej czynności za odpłatną bez znaczenia pozostaje fakt, czy odpłatność ponoszona przez odbiorcę świadczenia pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika-świadczeniodawcę, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej. Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 592) w Spółce został utworzony Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS lub Fundusz). Zgodnie z regulaminem Funduszu, środki zgromadzone na funduszu przeznaczane są na dofinansowanie działalności m.in. sportowej, w szczególności zakup lub dopłaty do biletów wstępu na imprezy sportowe, biletów wstępu do obiektów sportowych, biletów wstępu na seanse filmowe. Uprawnionymi do korzystania ze środków Funduszu w zakresie wymienionym powyżej są wyłącznie pracownicy zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę. Spółka kupuje dla pracowników karty Multisport, oraz bilety wstępu na seanse filmowe (dalej: Pakiety) uprawniające do korzystania z zajęć sportowych, wstępu do obiektów sportowych oraz wstępu na seanse filmowe. Zakup dokumentowany jest fakturą VAT ze stawką 23% i 8% VAT.

Obok pracowników z Pakietów mogą korzystać osoby towarzyszące będące najbliższym członkiem rodziny pracownika (tj. małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu). Osoby towarzyszące korzystają z Pakietów za odpłatnością. Opłata za udział osoby towarzyszącej potrącana jest z listy płac na podstawie pisemnie wyrażonej zgody przez pracownika.

Płatność za Pakiety jest dokonywana ze środków obrotowych Spółki. Następnie częścią kwoty z faktur zakupowych dokumentujących zakup Pakietów obciążani są pracownicy (10 zł od pracownika za Pakiet plus odpłatność całkowita za członków rodziny) Opłata w części finansowanej przez pracownika dokumentowana jest fakturą wewnętrzną i rozliczana jest poprzez potrącenie z listy płac na podstawie pisemnie wyrażonej zgody przez pracownika. Pozostała część kwoty pokrywana (refundowana) jest Spółce ze środków ZFŚS.

Wnioskodawca obniża podatek VAT należny o podatek VAT naliczony wykazany w fakturach dokumentujących zakup Pakietów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą roli w jakiej występuje dokonując wymienionych we wniosku czynności oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów przekazanych następnie podmiotom uprawnionym w wyżej wymienionych sytuacjach.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 592) zwanej dalej ustawą o ZFŚS.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o ZFŚS, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych przeznaczony jest na jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy o ZFŚS, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Art. 3 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że Fundusz tworzą, pracodawcy zatrudniający powyżej dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Fundusz, zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych.

Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz osób uprawnionych i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz ww. osób i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest ich kolektywnym prawem.

Analizując powyższe przepisy prawne wskazać należy, że niezależnie od wymogu wykonania danej czynności za wynagrodzeniem ustawa przewiduje, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu, jeżeli wykonywane są przez podatnika występującego w takim charakterze. Objęcie danej czynności podatkiem VAT wymaga zbadania, czy do dostawy towarów lub świadczenia usług doszło w warunkach pozwalających na uznanie, że strona transakcji, w odniesieniu do konkretnej czynności, działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z zapisów ustawy o ZFŚS wynika, że utworzenie Funduszu jest obowiązkiem Spółki. Spółka nie może wykorzystać środków zgromadzonych na ZFŚS do działalności gospodarczej jaką prowadzi. Spółka jest zobowiązana do administrowania Funduszem, który jest przeznaczony wyłącznie na działalność socjalną prowadzoną w stosunku do osób uprawnionych. Właścicielem środków, zgromadzonych na odrębnym rachunku bankowym, jest ZFŚS.

Nie można zatem przyjąć, że administrowanie przez Spółkę środkami Funduszu poprzez przyznawanie świadczeń socjalnych, jest wykonywaniem działalności gospodarczej, a Spółka z tytułu wykonywania tych czynności jest podatnikiem podatku VAT.

Samodzielność działalności gospodarczej polega na pełnej swobodzie w dysponowaniu środkami należącymi do podatnika, a środki zgromadzone na rachunku Funduszu są środkami należącymi do pracowników a nie do pracodawcy. Pracodawca, w tym przypadku, Spółka jedynie nimi administruje.

W konsekwencji w przypadku zakupu towarów i usług z zamiarem ich przekazania osobom uprawnionym, finansowanych w całości ze środków ZFŚS Spółka nie występuje w charakterze podatnika VAT. Powyższe odnosi się również, do sytuacji gdy zakup towarów i usług jest finansowany częściowo z ZFŚS a częściowo ze środków własnych osób uprawnionych. W przypadku częściowego partycypowania w kosztach nabytych towarów i usług obcych przez osoby uprawnione, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez te podmioty ma charakter wynagrodzenia za usługę Spółki, gdyż jej usługa w tym zakresie – jako administratora Funduszu – ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu osobom uprawnionym usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu, którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność osoby uprawnionej przekazywana jest na rachunek ZFŚS. Udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla Spółki.

W sytuacji opisanej w stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, że dokonuje zakupu towarów ze środków obrotowych a następnie „refunduje” ze środków ZFŚS w całości lub w części ze środków ZFŚS a w części z opłat osób uprawnionych.

Należy zauważyć, iż zasady związane z tworzeniem i prowadzeniem ZFŚS jak również z przepływem środków finansowych w firmie określone są w odrębnych przepisach. Cytowany powyżej art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS stanowi, że każdy podmiot jest zobowiązany do wyodrębnienia rachunku bankowego, na którym lokowane są środki ZFŚS. Środki te stanowią odrębną masę majątkową firmy i to z nich winien być dokonywany zakup towarów i usług przeznaczonych na działalność socjalną.

Zatem, w sytuacji przedstawionej we wniosku, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności polegające na przekazaniu osobom uprawnionym kart Multisport, biletów na seanse filmowe (Pakiety) uprawniających do korzystania z zajęć sportowych, wstępu do obiektów sportowych, wstępu na seanse filmowe, w ramach działalności socjalnej, nabytych ze środków obrotowych Wnioskodawcy, które są częściowo opłacane przez osoby uprawnione, a w pozostałej części „refundowane” ze środków ZFŚS, nie mieszczą się w zakresie pojęciowym odpłatnego świadczenia usług i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup Pakietów dla pracowników w ramach działalności socjalnej, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W szczególności w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Należy również zauważyć, iż skoro działalność Wnioskodawcy w zakresie administrowania Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych – tj. nabywanie towarów i usług oraz ich udostępnianie uprawnionym osobom odpłatnie bądź nieodpłatnie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie występuje on w tym przypadku jako podatnik podatku od towarów i usług) – to konsekwentnie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych na rzecz osób uprawnionych wydatków poniesionych ze środków obrotowych lecz w efekcie końcowym opłaconych częściowo przez osoby uprawnione a częściowo sfinansowanych ze środków ZFŚS. W tym bowiem przypadku nie spełniona jest przesłanka warunkująca prawo do odliczenia, o której mowa w cyt. przepisie – brak jest związku dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że jest on uprawniony do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących nabycie Pakietów, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również zauważyć, iż regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie jest przepisem podatkowym. Należy też zauważyć, że przepisy podatkowe w przedmiotowym zakresie nie zawierają żadnych regulacji, które kształtowałyby lub ingerowały w jakikolwiek sposób w treść ww. regulaminu, w kwestii kształtowania wartości wzajemnych zobowiązań pomiędzy pracodawcą i pracownikiem wynikającym z zasad korzystania z ZFŚS.

Tym samym, stwierdzenie Wnioskodawcy przedstawione w opisie sprawy, iż cyt. „częścią kwoty z faktur zakupowych dokumentujących zakup Pakietów obciążani są pracownicy (10 zł od pracownika za Pakiet plus odpłatność całkowita za członków rodziny). przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Podkreślić w tym miejscu należy, że przedmiotowa interpretacja, w kwestiach objętych pytaniem nr 2, rozstrzyga jedynie w zakresie opodatkowania czynności przekazania ww. Pakietów pracownikom będącym osobami uprawnionymi do korzystania z ZFŚS, gdyż jak wynika z treści tego pytania, dotyczy ono kwestii opodatkowania czynności przekazania uprawnionym pracownikom w ramach czynności Funduszu, przy czym również stanowisko Wnioskodawcy ogranicza się do powyższego zakresu. Nie jest natomiast przedmiotem interpretacji kwestia opodatkowania czynności przekazywania ww. Pakietów osobom, które nie są uprawnione do korzystania ze świadczeń ZFŚS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.