INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 8 czerwca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów oraz opodatkowania należności z tytułu odpłatnego użytkowania mieszkania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 czerwca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów oraz opodatkowania należności z tytułu odpłatnego użytkowania mieszkania.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wraz z mężem na podstawie umowy zawartej w dniu 27 września 2011 r. nabyła Pani mieszkanie, którego cena została ustalona na kwotę 75.000 zł. Mieszkanie było kupione od teściowej wraz z długami. Zapłata nastąpiła w następujący sposób:

• kwota 49.000 zł została wpłacona na konto wierzycieli,

• 26.000 zł to odpłatność z tytułu użytkowania mieszkania przez teściową do dnia 27 września 2027 zł (16 lat).

Wraz z mężem ustanowiła Pani bowiem prawo odpłatnego użytkowania nabytego mieszkania. Odpłatność została ustalona na kwotę 26.000 zł. Powyższa kwota została uregulowana poprzez potrącenie z wymaganej wierzytelności Pani i Pani męża względem teściowej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Do jakiego źródła należy zakwalifikować kwotę 26.000 zł, oraz czy i w jakiej wysokości należy z tego tytułu zapłacić podatek...

Uważa Pani, iż nie powinna płacić podatku, ponieważ zapłaciła Pani już podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% z tytułu kupna mieszkania. Natomiast kwota w wysokości 26.000 zł, to kwota za użytkowanie mieszkania do dnia 27 września 2027 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2011 r. za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego wraz z mężem nabyła Pani mieszkanie od teściowej. Zgodnie z zawartą umową cena za mieszkanie została ustalona na kwotę 75.000 zł , z czego kwota 49.000 zł została wpłacona na konto wierzycieli, tytułem zadłużenia jakie posiadała teściowa. Jednocześnie wraz z mężem ustanowiła Pani na rzecz teściowej prawo odpłatnego użytkowania nabytego przez Państwa mieszkania, a odpłatność z tego tytułu została ustalona na kwotę 26.000 zł. Część ceny tj. kwota 26.000 zł,. którą byli Państwo zobowiązani zapłacić sprzedającemu mieszkanie tj. teściowej, została uregulowana poprzez potrącenie z wymaganej wierzytelności Państwa względem teściowej.

Instytucja użytkowania została uregulowana w przepisach prawa cywilnego. Zgodnie z art. 252 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

Zgodnie z art. 265 Kodeksu cywilnego przedmiotem użytkowania mogą być także prawa. Do użytkowania praw stosuje się odpowiednio przepisy o użytkowaniu rzeczy. Do ustanowienia użytkowania na prawie stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu tego prawa.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy.

W związku z tym kwota, która została ustalona z tytułu ustanowienia na rzecz teściowej prawa odpłatnego użytkowania mieszkania, stanowi dla Pani przysporzenie majątkowe, a tym samym przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać , iż w obrocie gospodarczym występują sytuacje, kiedy dwa podmioty mają względem siebie określone wierzytelności, najczęściej o charakterze pieniężnym. W związku z tym, że faktyczne dokonywanie wzajemnej zapłaty tychże sum byłyby dla obu podmiotów zbędną uciążliwością, przepisy prawa cywilnego dopuszczają możliwość dokonywania potrąceń (kompensat) wzajemnych wierzytelności.

Zgodnie z art. 498 § 1 Kodeksu cywilnego, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakość oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż posiadała Pani wraz z mężem wymagalną wierzytelność względem teściowej z tytułu ustanowienia odpłatnego użytkowania. Natomiast teściowa wierzytelność względem Państwa z tytułu sprzedaży mieszkania. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wierzytelnościami wzajemnymi, gdzie obie strony tj. Pani wraz z mężem i Pani teściowa były względem siebie zarówno wierzycielami, jak i dłużnikami.

W związku z powyższym uznać należy, iż kwota 26.000 zł z tytułu ustanowienia przez Panią i Pani męża na rzecz teściowej prawa odpłatnego użytkowania mieszkania, która uregulowana została poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu. Powyższą kwotę należało więc wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1, składanym we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do dnia 30 kwietnia 2012 r. i opodatkować podatkiem dochodowym obliczonym według skali podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecin, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.