POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku – Białej uznaje stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku złożonym w tut. urzędzie w dniu 18 stycznia 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej sposobu ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia, zarówno w zakresie objętym pytaniem 1 jak i 2, za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 18 stycznia 2005 r. w tut. urzędzie został złożony przez Sp. z o.o. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji o zastosowanie prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przez sądem administracyjnym.

Jak stanowi art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje uszczelnienia techniczne, a ponadto wykonuje z ich użyciem usługi. W celu prowadzenia tej działalności Spółka nabywa towary od kontrahentów mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, innych niż Polska. Takie nabycie definiowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju. W myśl art. 29 ust. 1 zd. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 – 22, art. 30 – 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 tej ustawy. Zawarty w art. 31 ustawy o VAT wyjątek, o którym mowa w art. 29 ust. 1 zd. 1 ustawy o VAT polega m.in. na wprowadzeniu reguły, iż podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 31 ust. 1 („kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić”), nie obejmuje:

1. rabatów za zapłatę z góry,
2. opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Spółka podkreśla, że udzielony firmie przez kontrahenta unijnego rabat nie jest rabatem za zapłatę z góry, ani nie jest opustem połączonym ze zwrotem przez dostawcę na rzecz nabywcy określonych kwot. Rabat jest udzielony Spółce przed dokonaniem zapłaty za dostawę. Wobec tego nie zachodzi sytuacja polegająca na tym, że kontrahent zagraniczny po przyznaniu rabatu dokonuje na rzecz Spółki zwrotu jakichkolwiek należności. Każdorazowo w przypadku udzielenia rabatu kontrahent określa jego wysokość na fakturze.

W związku z powyższym Spółka prosi o udzielenie informacji co do zakresu stosowania przepisu art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług poprzez wyjaśnienie:

• czy podstawa opodatkowania w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez Sp. z o.o. ulega pomniejszeniu o kwotę udzielonych przez zagranicznego dostawcę opustów, które nie powodują obowiązku zwrotu zapłaconych kwot, oraz
• czy odpowiednio ustalona podstawa opodatkowania (nie obejmująca opustów) stanowi jednocześnie podstawę do obliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zdaniem strony mając na uwadze to, że art. 31 ust. 3, który jest wyjątkiem od zasady ustanowionej w art. 29 ust. 4, polegającej na tym, że obrót zmniejsza się m.in. o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), na pierwsze postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi negatywnej, natomiast na drugie zadane pytanie mając na względzie art. 86 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy należy udzielić odpowiedzi pozytywnej.

Tut. organ podatkowy informuje, co następuje:

W zakresie pytania nr 1:

Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, zm. Dz.U. z 2005 r., Nr 14, poz. 113) podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów,
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast:

1. rabatów za zapłatę z góry,
2. opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” opust to: „zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych); rabat, bonifikata”. Z kolei rabat to: „zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie; opust”. Powyższe oznacza, że można utożsamiać opust z rabatem.

Z przytoczonego przepisu wynika, że podstawą opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu jest kwota, jaką nabywca jest zobowiązany zapłacić, tj. kwota pomniejszona o ww. rabaty, opusty i zwroty kwot, pod warunkiem, że nabywca skorzysta z prawa do zastosowania tych rabatów, opustów i zwrotów kwot. Zatem podstawą opodatkowania jest faktyczne (wynegocjowane) zobowiązanie nabywcy wobec sprzedawcy – kwota do zapłaty, wynikająca z faktury wystawionej przez dostawcę towarów, uwzględniająca uprzednio dokonane rabaty, opusty i zwroty kwot.

W przedmiotowej sprawie Spółce zostaje udzielony rabat przed dokonaniem zapłaty za dostawę, a każdorazowo udzielenie rabatu jest już uwzględnione na fakturze, dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zatem spółka dokonuje zapłaty za nabyty towar w kwocie po uwzględnieniu udzielonego rabatu – nie zachodzi więc sytuacja polegająca na tym, że kontrahent zagraniczny po przyznaniu rabatu dokonuje na rzecz Spółki zwrotu jakichkolwiek należności.

W świetle powyższych przepisów w przedmiotowej sprawie podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów winna zostać pomniejszona o kwotę udzielonych przez zagranicznego dostawcę opustów (rabatów), które nie powodują obowiązku zwrotu zapłaconych kwot.

W zakresie pytania 2:

Ustalona w w/.w sposób podstawa opodatkowania (nie obejmująca analizowanych opustów) jest podstawą do obliczenia podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy o VAT tak obliczona kwota podatku należnego stanowi podatek naliczony.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy, zgodnie z art. 86 ust. 11 cyt. ustawy.

W związku z powyższym nieprawidłowe jest stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2005 r. zarówno w zakresie przedstawionym w pytaniu 1 oraz w pytaniu 2. Zatem należało orzec jak w sentencji.

POUCZENIE

Niniejsze postanowienie zostało wydane z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku – Białej w oparciu o art. 143 § 1 i § 2 pkt 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia (art. 14a § 2 cyt. Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 cyt. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia wyłącznie w trybie art. 14b § 5 Ordynacji.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14 § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 cyt. Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.