POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu stwierdza, że stanowisko spółki przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej cesji wierzytelności, której przedmiotem była wartość odsetek naliczonych od zapłaconych należności głównych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.01.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik w dniu 31.12.2004r. dokonał cesji wierzytelności, której przedmiotem była wartość odsetek naliczonych od zapłaconych należności głównych. Naliczenie odsetek nastąpiło w miesiącu grudniu 2004r. i kwoty te nie zostały w tym okresie otrzymane tzn. rozliczone poprzez przelew, gotówkę czy wzajemne potrącenie. Zgodnie z zapisem art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności. Wątpliwości Spółki w zakresie kwalifikacji do pojęcia „otrzymanych odsetek” budzi fakt przeniesienia w drodze cesji ich własności i uważa iż przeniesienie własności odsetek nie jest tożsame z ich faktycznym otrzymaniem ponieważ nie zmienia się ich charakter ale zmianie ulega podmiot zobowiązania – dłużnik.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, wyjaśniam iż:

Instytucja prawna zmiany wierzyciela jest określona w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 19 ze zmianami). Przepisy te stanowią m.in., że wierzyciel może przenieść wierzytelność na osobę trzecią, co w konsekwencji oznacza zmianę wierzyciela, przeniesienie to w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja).

W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelność wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta), powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym tj. pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem), a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą cedentem, a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne.

Dokonanie odpłatnej cesji wierzytelności oznacza przeniesienie tytułu prawnego, postawienie do dyspozycji, co należy utożsamiać z pojęciem „otrzymane odsetki” a contrario do dyspozycji art. 12 ust. 4 pkt 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie przelania wierzytelności naliczone odsetki zostają zrealizowane i stają się przychodem podatkowym.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia . W przypadku zmiany przepisów niniejsza interpretacja stanie się nieaktualna.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.