P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zawierciu stwierdza, że stanowisko sp.jawnej - przedstawione we wniosku z dnia 31.01.2005 r. (data wpływu do tut.urzędu) - uzupełnione dnia 18.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości odliczania paliwa do samochodów ciężarowych marki KAMAZ, STAR oraz samochodu specjalnego marki JELCZ-Dźwig, na które spółka nie posiada świadectw homologacji jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku przez stronę stanu faktycznego wynika, iż spółka jest użytkownikiem samochodów ciężarowych takich jak

- KAMAZ - rok prod. 1996, ładowność 13000 kg, liczba miejsc 3

- KAMAZ - rok prod. 1999, ładowność 13150kg, liczba miejsc 2

- KAMAZ - rok prod. 1993, ładowność 12000kg, liczba miejsc 3

-STAR - rok prod. 1997, ładowność 6350kg, liczba miejsc 3

- JELCZ-Dźwig - samochód specjalny, rok prod. 1981, udźwig 10t, liczba miejsc 5

na które to samochody nie posiada świadectw homologacji.

Zasady odliczania podatku VAT od zakupywanych paliw reguluje art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna ładowność będzie niższa niż określona według wzoru podanego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy, tj.:

Dł = 357 kg + n x 68kg

gdzie:

Dł - oznacza dopuszczalną ładowność

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

W myśl art. 86 ust. 5 cytowanej wyżej ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa wyżej.

Obowiązek uzyskania wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku ich uzyskania został wprowadzony dnia 1 stycznia 1984 r. przez przepis art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Świadectwa homologacji wydawane są przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany typ pojazdu odpowiada określonym warunkom technicznym. Jak wynika z wyjaśnień Ministerstwa Finansów zawartych w piśmie nr PP3-812/667/2004/BK/2217PP z dnia 16.07.2004 r. świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego te świadectwa zostały wydane (producenta lub importera). W przypadku samochodów wyprodukowanych przed 1984 rokiem, dane na potrzeby art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. należy określić na podstawie wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu, będącym wcześniejszym odpowiednikiem świadectw homologacyjnych.

Podatnik ma więc możliwość ustalenia czy posiadany przez niego pojazd ma dopuszczalną ładowność wyższą niż wyliczona według wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT, a tym samym ustalenia możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego przy zakupie takich samochodów jak również przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędów tych samochodów.

Zatem w przypadku samochodów bezwzględnie z istoty swojej będących ciężarowymi, tzn. jeżeli z konstrukcji wynika, że są przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku na ogólnych zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r.

Wobec powyższego stanowisko strony dotyczące możliwości odliczania podatku VAT od zakupionego paliwa do przedmiotowych samochodów ciężarowych należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach składane za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej w wysokości 5,00 PLN i po 0,50 PLN na każdy załącznik.