Odpowiadając na pismo z dnia 15 maja 2003 roku w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. 137 poz. 926 ze zm.) Urząd Skarbowy w Nowym Targu informuje, że zgodnie z art. 22 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. l, 3 - 9 i 11 - 15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3 500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Analizując stan faktyczny należy podkreślić, że prawodawstwo podatkowe nie podaje definicji pojęcia „remontu". Taką definicję znaleźć można w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89 poz. 414 ze zm.). W rozumieniu tej ustawy „ remont" to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z bogatego orzecznictwa sądowego przyjąć należy, że wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych można uznać za remont, który nie powoduje zwiększenia wartości użytkowej środka trwałego w porównaniu z momentem jego oddania do używania a wszelkie zmiany trwale ulepszające środek trwały zwiększaj ą wartość użytkową tego środka.

W świetle powyższego wymiana zużytych elementów w tym okien, drzwi, podłóg, naprawa instalacji, malowanie to nakłady, które nie zwiększają wartości użytkowej pomieszczenia i nie zmieniającego charakteru. Wydatki z tego tytułu można potraktować jako wydatki na remont, które w całości stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W przypadku prac przeprowadzonych i zmierzających do dostosowania budynku do potrzeb działalności gospodarczej jaką zamierza Pani w nim prowadzić należy je potraktować jako ulepszenie środka trwałego, która może być rekompensowana tylko w formie odpisów amortyzacyjnych.

Podkreślić również należy, że o zakwalifikowaniu robót (remont czy inwestycja) powinny decydować kryteria techniczne, a podstawą winna być opinia biegłego. Z przedłożonych dokumentów wynika, że Pani dysponuje zarówno Decyzją Burmistrza Miasta X Znak xxxx z dnia 9 maja 2003 r. zatwierdzającą projekt budowlany i pozwolenie na wymianę stropów i wymianę konstrukcji dachu, rozbudowę istniejącego magazynu w X a także opinią autora projektu.

Otwarty natomiast pozostaje problem procentowego rozliczenia wydatków inwestycyjnych i remontowych. Tut. Urząd potwierdza zasadę podziału kosztów, natomiast nie mając materiałów źródłowych nie może odnieść się do proponowanych przez podatnika proporcji nakładów na inwestycję czy remont.