P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 21.02.2005 r., uzupełnionego przez Spółkę w dniu 14.03.2005 r. poprzez wniesienie opłaty skarbowej, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy różnice kursowe powstałe w związku z kompensacyjną formą zapłaty stanowią przychód podatkowy, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę jest połów i sprzedaż ryb i produktów rybnych na rynki państw członkowskich Unii Europejskiej. Rozliczenia finansowe pomiędzy Spółką a jej zagranicznym udziałowcem dokonywane są w formie kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności wyrażonych w walutach obcych. W wyniku kompensaty w 2004 r. powstała dodatnia różnica kursowa, którą Spółka w całości wyłączyła z przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem CIT.
Stanowisko Spółki.
Według Spółki w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie będzie miał art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wskazuje przy tym, że posługuje się w niniejszym wniosku wykładnią językową wskazanego przepisu i przywołuje w tym miejscu wyrok NSA z dnia 21 marca 2000 r. (sygn. akt SA/Rz 595/99), w którym stwierdzono, iż "wszelkie obowiązki, a także prawa, których zastosowanie powoduje obniżenie wysokości podatku, powinny wynikać z wykładni językowej powszechnie obowiązującego prawa; nie można przy ich ustalaniu posługiwać się ani wykładnią celowościową, ani wykładnią rozszerzającą". Zdaniem Spółki analiza regulacji dotyczących różnic kursowych pozwala stwierdzić, iż kalkulacja dla celów podatku dochodowego obejmuje jedynie różnice faktyczne zrealizowane. Mimo, iż kompensata jest formą regulowania wzajemnych zobowiązań i należności, nie można przyjąć, iż jest ona związana z operacjami finansowymi, skutkującymi rzeczywistą utratą lub wzrostem wartości waluty. Spółka powołuje się na pismo Ministerstwa Finansów z dnia 19 grudnia 2002r. Nr PB 4/KGK-8214-2292-335/02, w którym stwierdzono, że "w sytuacji, gdy rozliczenia między członkami grupy nastąpią na zasadach kompensaty, nie powstaną różnice kursowe, które miałyby wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. (...) Należy zatem uznać, iż różnice kursowe powstałe pomiędzy dniem powstania przychodu (koszty), a dniem kompensaty należności (zobowiązania), jako niezrealizowane mogą zostać uwzględnione jedynie w bilansowym rachunku podatnika".

W świetle powyższego Spółka uważa, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią podstawę do nieuznania za przychód podatkowy dodatnich różnic kursowych powstałych na skutek zastosowania kompensacyjnej metody rozliczeń wierzytelności i należności wyrażonych w walutach obcych. W wyniku potrącenia nie dochodzi bowiem do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Potrącenie, pomimo iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju, nie prowadzi do ich realizacji, a wyłącznie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Przyjęta przy kompensacie forma wykonania świadczenia nie jest zatem tożsama ze spełnieniem świadczenia poprzez zapłatę.

Ze wskazanych powyżej przepisów ustawy CIT wynika, że różnice kursowe powstają przy umownych kompensatach. Przeciwny pogląd prowadziłby do uznania za przychody lub koszty uzyskania przychodów wartości różnic kursowych, naliczonych również w inny sposób, niż zostało to określone w przepisach ustawy CIT.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku rozliczenia wzajemnych wierzytelności i należności wyrażonych w walutach obcych poprzez ich kompensatę, powstające dodatnie różnice kursowe nie stanowią przychodu podatkowego. Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Zgodnie z powołanymi przepisami podatnik nabywa prawo do obniżenia lub podwyższenia przychodów o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych przez NBP i bank, z którego usług korzysta osoba uzyskująca przychód, w dniu faktycznego otrzymania należności.
Z powyższego wynika, że powstanie różnic kursowych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związane z faktycznym uzyskaniem przychodu poprzez dokonanie płatności drogą transferów pieniężnych za pośrednictwem banku. Jedynie w przypadku zapłaty dokonanej w pieniądzu dochodzi do powstania różnic kursowych. Rozliczenie podatkowe obejmuje zatem różnice kursowe zrealizowane. Choć kompensata jest formą regulowania wzajemnych zobowiązań i należności, to nie można uznać, iż jest ona związana z finansowymi operacjami, skutkującymi - w kasowym ujęciu - utratą lub wzrostem wartości waluty. Dlatego w sytuacji, gdy rozliczenia pomiędzy kontrahentami następują na zasadach kompensaty, nie powstają różnice kursowe, które miałyby wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zatem dokonując kompensaty wzajemnych wierzytelności w walucie obcej, nie występuje fakt otrzymania przychodu, który mógłby być korygowany (podwyższany lub obniżany zależnie od kierunku zmian kursu) różnicami kursowymi. Następuje tu bowiem potrącenie wzajemnych wierzytelności, a nie ich zapłata.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).