Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz

( prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem

administracyjnym. W myśl art. 14a §4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego w piśmie z dnia /uzupełnionego pismem z dnia/ stanu faktycznego wynika, że spółka prowadzi działalność gospodarczą od 16 sierpnia 2004r. W akcie notarialnym zawarcia umowy Spółka określiła, iż pierwszy rok podatkowy będzie wynosił 16 miesięcy i będzie trwał od 16.08.2004r. do dnia 31.12.2005r. oraz, że Spółka w zakresie kosztów dotyczących płac pracowniczych może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich naliczenia, a nie wypłaty - czyli zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31.12.2004r.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. nr 54 z 2000r. poz. 654 ze zm.) rokiem podatkowym, co do zasady jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwy urząd skarbowy; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Natomiast w myśl art. 8 ust.2a i 5 wyżej cytowanej ustawy w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych przyjął rok kalendarzowy jako swój rok podatkowy oraz rozpoczął prowadzenie działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego, to ustawa dopuszcza możliwość przyjęcia przez takiego podatnika za pierwszy rok podatkowy okres od dnia rozpoczęcia działalności do końca następnego roku kalendarzowego. Oznacza to, że skorzystanie przez takiego podatnika z możliwości przyjęcia okresu trwania pierwszego roku podatkowego, według zasady określonej w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest decyzją podatnika, a organ podatkowy nie ma kompetencji do tego, aby te decyzje podejmować za podatnika. Mając natomiast na uwadze, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości rok obrotowy stosowany jest również do celów podatkowych, a art. 8 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa sposobu i szczególnej formy zawiadomienia urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy, należy przyjąć, iż ustalenie w umowie spółki roku obrotowego oznacza ustalenie roku podatkowego w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W akcie notarialnym z dnia …. stanowiącym umowę Sp. z o. o. w § 13.1. określono, iż rok obrotowy spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a w § 13.2. ustanowiono, iż pierwszy rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2005r.

Sp. z o. o. w dniu 01.09.2004r. złożyła w Urzędzie Skarbowym w Chorzowie zgłoszenie rejestracyjne na formularzu NIP-2 załączając umowę Spółki w formie aktu notarialnego Repetytorium z dnia wobec czego należy przyjąć, iż powiadomiło właściwy organ podatkowy w trybie art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o tym, iż jako pierwszy rok podatkowy przyjęto okres od 16.08.2004r. do 31.12.2005r.

W związku z powyższym pierwszy rok podatkowy Spółki będzie trwał od 16.08.2004r. do 31.12.2005r. dlatego zgodnie z art. 5. ustawy z dnia 18 listopada 2004r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz. U. z 2004 nr 254 poz.2533/ stanowiącym, iż podatnicy, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2005 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r.

Wobec powyższego Spółka do dnia 31.12.2005r. będzie stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r. w tym również w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wypłaty wynagrodzeń dla pracowników tj. zgodnie z treścią art. 15. ust.4 który stanowi, iż

koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.