Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 22 i art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11.01.2005 r., uzupełnionego pismem z dnia 20.01.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), odnośnie możliwości zaliczenia podatku od towarów i usług naliczonego do kosztów uzyskania przychodów, postanawia uznać, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe:

W dniu 11.01.2005 r., do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzozowie wpłynął pana pisemny wniosek (uzupełniony pismem z dnia 17.01.2005 r., data wpływu 20.01.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów podatkowych - w jednym z punktów dotyczący ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a mianowicie: prawa zaliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy zakupie towarów do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy w myśl przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) nie przysługuje prawo od odliczenia podatku naliczonego od należnego.

W ww. pismach przedstawił pan stan faktyczny sprawy następująco:

Prowadzi pan działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie skupu i sprzedaży samochodów używanych, części samochodowych oraz usług mechanicznych. Jest pan podatnikiem VAT czynnym, i w zakresie sprzedaży samochodów stosuje pan stawkę podstawową 22 %. Zakupił pan w Belgii w maju 2004 r. trzy samochody używane opodatkowane na zasadzie marży (z adnotacją na fakturze zakupu: art. 58 § 4 v/h. B.T.W.-Wetboek). Samochody wymagały wymiany niektórych części, napraw elektrycznych i prac lakierniczych. Prowadzenie działalności wymagało także ponoszenia kosztów ogólnych: opłat za telefon, usług doradztwa podatkowego, opłat za wjazd na giełdę samochodową, w których również zawarty jest VAT naliczony. Przy sprzedaży ww. samochodów skorzystał pan z procedury szczególnej opodatkowania marży. Wystawił pan faktury VAT marża bez wyszczególniania kwoty podatku, a VAT obliczony został od marży w prowadzonej do tego celu ewidencji. Ponadto posiada pan samochód zakupiony przed 1.05.2004 r., który sprzedany zostanie na zasadach ogólnych. Również na zasadach ogólnych opodatkowuje pan wykonanie usług.

Z powodu wątpliwości co do stosowania art. 120 ust. 19 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług w rejestrze zakupów wpisał pan kwoty podatku naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, ale nie zostały one odliczone w deklaracji VAT od czerwca do października 2004. Następnie w przekonaniu, że VAT naliczony nie podlega odliczeniu zaliczył go w koszty uzyskania przychodów we wrześniu, październiku i listopadzie. Natomiast VAT naliczony od czerwca do sierpnia pozostał nie rozliczony. Obecnie, interpretując od nowa przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, doszedł pan do wniosku, że stosowany sposób rozliczenia był błędny, ponieważ nie może odliczyć kwoty podatku VAT jedynie z jednej faktury z Belgii, gdzie podatek ten nie jest wyszczególniony na fakturze, natomiast VAT naliczony w zakupach części i usług może odliczyć od VAT należnego od marży przy sprzedaży samochodów. Tu zadaje pan pytanie: jeżeli powyższa interpretacja jest niewłaściwa i VAT naliczony nie podlega odliczeniu, to czy słusznie zaliczył go w koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pana zdaniem, jeżeli nie ma prawa odliczać podatku VAT naliczonego w otrzymanych fakturach zakupu, to stanowi on koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie, mając na uwadze obowiązujący stan prawny, uznał pana stanowisko za prawidłowe. Oparto je o analizę przepisów art. 22 i 23 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.):

Artykuł 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Co do zasady podatek od towarów i usług naliczony jest podatkiem neutralnym i nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w podatku dochodowym. Od tej generalnej reguły wprowadzono jednakże wyjątki. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek naliczony jest kosztem uzyskania przychodów:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej, części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Wyżej powołany przepis art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy z dnia ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy tego podatku. Podkreślić jednak należy, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów ww. części podatku od towarów i usług zależy nie tylko od faktu, że naliczony podatek nie podlega odliczeniu na mocy ustawy o podatku od towarów i usług, ale również od tego, czy wydatek, przy którym naliczony został ten podatek, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym stanowi koszt uzyskania przychodów (został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu).

Interpretacja dotyczy stanu prawnego na dzień 11.02.2005 r. i traci swoją ważność z dniem zmiany przepisów. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.