POSTANOWIENTE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Raciborzu stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2005 r., uzupełnione pismem z dnia 23 lutego 2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w części dotyczącej prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów limitów ryczałtów za noclegi z tytułu delegacji zagranicznej jednego ze współwłaścicieli firmy - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 8 lutego 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Raciborzu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 16 lutego 2005 r. organ podatkowy wezwał do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 23 lutego 2005 r.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielać pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych spawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o którym mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jeden z udziałowców Spółki cywilnej w której jest Pani udziałowcem odbył w okresie od 19 listopada do 10 grudnia 2004 r. zagraniczną podróż służbową w celu poszukiwania nowych kontaktów i zleceń handlowych. Na tej podstawie sformułowała Pani następujące stanowisko w sprawie cyt. „zgodnie z przepisem art. 23 ust 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. – o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) i rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze. zm.), uważamy iż mamy prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodu firmy limity diet i ryczałtów za noclegi z tytułu delegacji zagranicznej, nie wyższe niż ww. limity, gdyż nie posiadamy rachunków dokumentujących powyższe wydatki”.

Tutejszy organ podatkowy wyjaśnia co następuje. Do osoby przedsiębiorcy nie ma zastosowania rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z wyjątkiem diet. Zatem nie przysługują przedsiębiorcy, kwoty ryczałtowe na porycie kosztów noclegu. Natomiast wydatki ponoszone przez przedsiębiorcę w związku z własnym zagranicznym wyjazdem służbowym, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości, przy zachowaniu ogólnych zasad określonych w art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Ustawowa definicja kosztu podatkowego wymaga więc, aby koszt był poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz, aby nie był wymieniony w katalogu negatywnym zawartym w art. 23 ustawy. Natomiast sam fakt poniesienia wydatku musi być odpowiednio udokumentowany. Zasady dokumentowania kosztów określa § 12 ust. 1,3 i 4, oraz § 13 i 14 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). W myśl postanowień zawartych w wymienionych przepisach, zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. Natomiast ust 3 art. 12 stanowi, że podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach. Koszty noclegu poniesione przez właściciela firmy w związku z wyjazdem służbowym mogą więc, stanowić koszt uzyskania przychodu, ale pod warunkiem ich właściwego udokumentowania.

Ponieważ z przedstawionego stanu faktycznego wynika, ze firma nie posiada rachunków dokumentujących wydatki za noclegi z tytułu delegacji zagranicznej współwłaściciela firmy, brak tym samym dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia wydatków w koszty. Nie ma również możliwości zaliczenia w koszty firmy ryczałtów o których mowa w rozporządzeniu z dnia 19 grudnia 2002 r. dotyczące podróży zagranicznych, ponieważ jak podano na wstępie rozporządzenie to ma zastosowanie do przedsiębiorcy, tylko w zakresie diet.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy stwierdza, że przyjęte przez Panią stanowisko w tej sprawie jest nieprawidłowe.