W odpowiedzi na pismo z dnia 22.05.2003 r. uzupełnione o własne stanowisko oraz znaczek opłaty skarbowej w dniu 27.06.2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z umowy o dzieło zawartej z obywatelem Kanady zamieszkałym w Polsce, Urząd Skarbowy Kraków - Stare Miasto działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).W myśl art. 4a cyt. wyż. ustawy przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.Takie sformułowanie przepisów oznacza co do zasady, że zakres obowiązku podatkowego danej osoby będzie uzależniony od tego, czy posiada ona miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Miejsce zamieszkania nie jest terminem zdefiniowanym w przepisach prawa podatkowego, w związku z tym należy odwołać się do kodeksu cywilnego. I tak, zgodnie z art. 25 K.C. „miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu". Do uznania, że dana osoba ma miejsce zamieszkania w danej miejscowości konieczne jest spełnienie dwóch warunków: faktyczne przebywanie i zamiar stałego pobytu. Brak któregokolwiek z nich powoduje automatyczną utratę miejsca zamieszkania.Ponadto powołany powyżej przepis art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazuje stosowanie umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu przy interpretacji przepisów dotyczących zakresu odpowiedzialności podatkowej danej osoby.Na podstawie art. 4 ust. 1 i 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 04.05.1987 r. (Dz. U. Nr 38 z 1990 r. poz. 216), w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, albo inne kryteria o podobnym charakterze.Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którymi ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którymi ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zazwyczaj przebywa;
c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d) jeżeli miejsca zamieszkania tej osoby nie można ustalić zgodnie z postanowieniami litery "c", właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Biorąc pod uwagę powyższe kryteria, istotne jest ustalenie, czy obywatel Kanady, którego zatrudniacie Państwo w oparciu o umowę o dzieło, ma miejsce zamieszkania w Polsce. Jeśli tak, to Państwa stanowisko jest słuszne i winniście opodatkować dochód uzyskany przez niego z tytułu umowy o dzieło w myśl zasad określonych w art. 41 ust. 1, 1 a i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.