Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, w załatwieniu wniosku z dnia 29.11.2004 r. (znak: FK/11853/2004, data wpływu do tut. Urzędu 1.12.2004 r.) o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w momencie poniesienia, wydatków na założenie i prowadzenie plantacji wierzby energetycznej, wyjaśnia:

Przedstawiając stan faktyczny sprawy spółka podaje, że na posiadanych gruntach rolnych, od których opłaca podatek rolny, założyła plantację wierzby energetycznej. Spółka zakłada, iż z działalności tej nie będzie uzyskiwać przychodów poprzez sprzedaż w stanie nieprzetworzonym produktów roślinnych. Uzyskany z tej działalności produkt roślinny wykorzystywany będzie przez spółkę jako paliwo w procesie produkcji energii elektrycznej. Prowadzenie plantacji wpłynie na przychody spółki z tytułu produkcji energii zarówno w sposób pośredni (promocja uprawy wśród rolników - przyszłych dostawców poszerzy bazę paliwową), jak również w sposób bezpośredni (paliwo pozyskane z plantacji). Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), uprawę wierzby należałoby zaliczyć do działalności rolniczej, z której jednakże nie będzie uzyskiwała przychodu, wobec czego koszty poniesione na założenie i prowadzenie plantacji wierzby energetycznej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. W tak przedstawionym stanie faktycznym spółka prosi o odpowiedź czy opisany w zapytaniu sposób postępowania jest właściwy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e tej ustawy. Działalność rolnicza – dla potrzeb omawianej ustawy – zdefiniowana została w art. 2 ust. 2 ustawy zgodnie, z którym działalnością rolniczą w rozumieniu wskazanego wyżej art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
   - licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, zgodnie z art. 2 ust 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnia drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W świetle przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego i wskazanych wyżej przepisów prawa podatkowego, uprawa wierzby energetycznej nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej. Ten rodzaj działalności uznać należy za działalność rolniczą, a co za tym idzie za źródło przychodów, do których nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się między innymi przychodów oraz odpowiednio kosztów uzyskania tych przychodów ze źródeł przychodów, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Wobec tego, skoro poniesione wydatki związane będą z przychodem wyłączonym spod zakresu działania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc przychodem z działalności rolniczej, to tego rodzaju wydatki nie mogą być uznane w świetle art. 15 ust. 1 tej ustawy za koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku gdy wierzba, pochodząca z własnej plantacji, zostanie przez spółkę zużyta jako paliwo w procesie produkcji energii elektrycznej, wówczas jej wartość stanowić będzie koszt uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami art. 15 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży energii elektrycznej uzyskanej z tego surowca.

Informacji niniejszej udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu.