Postanowienie

Na wstępie wyjaśnić należy, że wymieniona we wniosku podatnika czynność cywilnoprawna, tj. pożyczka objęta jest zakresem przedmiotowym art. 1 ust. 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 09. 09. 2000 r. (j.t.: w Dz. U. Nr 41, poz. 399), stąd też co do zasady jej dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie powołanego aktu (art. 3 ust. 1).

Natomiast w myśl powołanego w zapytaniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany zwolnionych z podatku od towarów i usług, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego. Wynikająca z cytowanego przepisu norma kolizyjna wymaga więc ustalenia statusu pożyczkodawcy w świetle regulacji dotyczącej przepisów podatku od towarów i usług.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11. 03. 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jakkolwiek z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 powyższego aktu wynika, że zwolnieniu podlegają usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej regulacji - w którym pod poz. 3 wymieniono usługi w zakresie pośrednictwa finansowego (a zatem udzielanie pożyczek) - to jednak powyższa okoliczność nie jest wystarczająca do sformułowania wniosku, iż konkretna umowa pożyczki objęta jest zwolnieniem przedmiotowym. Pomimo, że z zapisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, to jednak wskazać należy na niezbędność wystąpienia do określonego podmiotu (pożyczkodawcy) kryteriów wskazanych w art. 15 ustawy o podatku VAT.

Istotne jest bowiem zbadanie, czy w okolicznościach faktycznych sprawy pożyczkodawca jest podatnikiem VAT z tytułu udzielonej pożyczki, tym samym, czy w/w zdarzenie prawne jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1. Negatywne ustalenia w tym zakresie wykluczą bowiem zastosowanie powołanego, we wniosku strony, art. 43 ust. 1 pkt 1.

W okolicznościach faktycznych sprawy wskazano, że pożyczkodawca w swym zakresie działalności posiada usługi pośrednictwa finansowego. W związku z powyższym występują przesłanki do zastosowania powołanej normy kolizyjnej wynikającej z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - a zatem umowa taka nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.