Stan faktyczny:

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje części do silników okrętowych oraz podzespoły do silników na rzecz armatorów oraz wyspecjalizowanych firm zajmujących się obsługą statków. Dostawa odbywa się za pośrednictwem firm spedycyjnych do portów całego świata. Podatnik obciąża nabywcę również kosztami transportu towarów.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez wewnatrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. W myśl przywołanego ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwpólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Jednocześnie na podstawie art. 13 ust. 8 ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1, 3, 6, 10 i 18.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu. Przywołany pkt 1 wymienia:

1. statki wycieczkowe i tym podobne, przeznaczone głównie do przewozu osób; promy wszelkiego typu (PKWiU 35.11.21), z wyłączeniem liniowców pasażerskich pozostałych, statków (łodzi) wycieczkowych itp. pozostałych promów (PKWiU 35.11.21-90.00),
2. tankowce (PKWiU 35.11.22), z wyłączeniem tankowców pozostałych (PKWiU 35.11.22-90.00),
3. statki chłodnicze (PKWiU 35.11.23), z wyłączeniem statków chłodniczych pozostałych, innych niż tankowce (PKWiU 35.11.23-90.00),
4. statki przeznaczone do przewozu towarów oraz statków przeznaczonych do przewozu zarówno osób jak i towarów (PKWiU 35.11.24), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU 35.11.24-20.3) oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00,
5. statki rybackie itp. pełnomorskie (PKWiU 35.11.31-30),
6. pchacze pełnomorskie (PKWiU 35.11.32-50.00), statki szkolne rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.30) i statki badawcze rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.40).

W świetle przywołanego przepisu ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów nie będzie występowała w przypadku, gdy towary będące przedmiotem dostawy dokonywanej przez Podatnika będą stanowić części lub wyposażenie statków zakwalifikowanych do grupowania wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z brakiem definicji ustawowej „części” i „wyposażenia” w przepisach cyt. ustawy należy odnieść się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć. Według Słownika języka polskiego PWN częścią jest przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości, a wyposażeniem urządzenie dodatkowe do danej maszyny lub do urządzenia uważanego za główne.

Należy również zauważyć, iż z brzmienia przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika wprost zakres odesłania do pkt 1. Jest to odesłanie w zakresie wskazanych środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego (odesłanie przedmiotowe), a nie odesłanie w zakresie sprzedaży na rzecz konkretnego podmiotu (odesłanie podmiotowe).

Bez znaczenia pozostaje więc, iż przedmiotowa dostawa następuje na rzecz podmiotu nie będącego armatorem morskim.

Zatem, jeżeli towary będące przedmiotem dostawy dokonywanej przez Podatnika odpowiadają pojęciom „części” lub „wyposażenia” w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz są dostarczane na statki zakwalifikowane do grupowania PKWiU wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotowa sprzedaż nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tego tytułu. Dostawę tę należy więc traktować jako dokonaną na terytorium kraju podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika również, iż Podatnik jest zobowiązany dostarczyć części i podzespoły do silników okrętowych do miejsca wskazanego przez nabywcę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Zatem, jeżeli usługa transportu towarów do wyznaczonego przez nabywcę miejsca jest realizowana w ramach tej samej umowy co ich dostawa, a kwota należna z tytułu sprzedaży części i podzespołów do silników okrętowych, będąca podstawa opodatkowania, zawiera również koszt ich transportu, podlega ona opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w tej samej wysokości jak przedmiotowa dostawa.

Jeżeli transport w/w towarów jest realizowany w ramach odrębnej umowy oraz jest przedmiotem odrębnej wyceny i fakturowania, Podatnik nie będzie mógł zastosować do świadczonej usługi obniżonej stawki podatku VAT w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy.