POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 z 1997 r. z późn. zm.) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2005 r. wpłynął Pani wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik wynajmuje pomieszczenia podatnikom VAT z przeznaczeniem na cele gospodarcze. Wynajem jest udokumentowany umową najmu. Będąc podatnikiem VAT zgodnie z umową najmu wystawia fakturę obciążając najemcę kwotą określoną w umowie najmu. Jednocześnie obciąża najemcę kosztami energii, wody i ścieków wystawiając refakturę z odpowiednimi stawkami VAT. Oprócz tego obciąża najemcę podatkiem od nieruchomości ze stawką " zw ".

Zdaniem strony refakturowanie podatku od nieruchomości na najemcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podatek od nieruchomości nie może zdaniem strony "sam w sobie" stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W innym przypadku byłoby to opodatkowanie podatku podatkiem, co jest niedopuszczalne.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 z 1997 r. z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z 2004r. ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Pojęcie sprzedaży towarów wyjaśnione zostało w art. 2 pkt 22 ustawy. Wskazano tam, iż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnatrzwspólnotową dostawę towarów.

Sprawa będąca przedmiotem zapytania dotyczy wykonywania przez podatnika czynności prawnej polegającej na świadczeniu usług najmu. Czynność ta, zgodnie z art. 5, w związku z art. 41 wymienionej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22 %.

Jak wyżej wspomniano, podstawę opodatkowania usługi dzierżawy stanowi obrót, który jest kwotą należną obejmującą całość świadczenia należnego od nabywcy usługi.

Zdaniem organu podatkowego z podstawy opodatkowania świadczonej usługi nie można wyłączyć poszczególnych jej elementów. Nie można bowiem zakwestionować faktu, że należności, z tytułu umowy najmu odrębnie nazwane jako "czynsz" oraz jako "wszelkie inne opłaty związane z realizacją umowy oraz koszty przywiązane do przedmiotu umowy", składają się na należność z tytułu świadczonej usługi najmu i pozostają w ścisłym związku z tą usługą. Fakt obciążenia drugiej strony umowy najmu podatkiem od nieruchomości nie upoważnia do wnioskowania, że podatki i inne ciężary wymienione w tym przepisie nie wchodzą w zakres kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi.

Podatek od nieruchomości, a także inne opłaty mają charakter majątkowy, tj. obowiązek ich uiszczenia uzależniony jest od posiadanego majątku, a nie od dochodów, które nieruchomości przynoszą. Podatki i opłaty z tytułu własności nieruchomości są niezależne od tego, czy nieruchomości są wynajmowane, czy pozostawały niewykorzystane i dotyczą podatnika tych podatków. Stanowią zatem koszty utrzymania obciążające wynajmującego. W odniesieniu natomiast do najmu stanowią elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za usługę najmu.

Ponoszenie ich przez kontrahentów ściśle wiąże się z usługą najmu i jest częścią odpłatności za tę usługę. Zatem na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi składają się na równi z czynszem i pozostałe należności, są więc obrotem będącym podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Opłaty ściśle związane z samą usługą najmu, są też opłatami należnymi z tytułu wykonania tej usługi i będąc obrotem w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy stanowią podstawę opodatkowania podatkiem VAT według stawki przewidzianej dla samej usługi najmu i to niezależnie od tego, czy stanowiąc jej elementy kalkulacyjne wchodzą w skład umówionej przez strony należności za usługę najmu określonej w jednej kwocie, czy też leżąca u podstaw tej usługi umowa opłaty te wyodrębnia w oddzielnych kwotach.

Zatem składający się na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi najmu, czynsz i pozostałe należności związane z wynajmem, są więc obrotem będącym podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 22 %.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.