Z przytoczonego przez podatniczkę stanu faktycznego wynika, iż jej rodzice, obywatele Rzeczpospolitej Polskiej, zamieszkiwali w początkowych latach XX wieku na terytorium Niemiec. W roku 1914 miała miejsce katastrofa kolejowa, w której poszkodowanym został między innymi ojciec podatniczki. Wypadek ów spowodował ciężkie obrażenia ciała, w wyniku których poszkodowany został pozbawiony możliwości zarobkowania. W Międzynarodowym Sądzie w Hadze doszło do ugody między Państwowymi Kolejami Niemieckimi a poszkodowanymi. Na mocy ugody, "Kolej" zobowiązała się do wypłaty poszkodowanemu kwoty 3.900,00 marek niemieckich rocznie, w równych miesięcznych ratach, wypłacanych do 65 roku życia poszkodowanego. W czasie trwania I wojny światowej, rodzice wnioskodawcy wyemigrowali do Polski. Do sierpnia 1939r. ugoda była wykonywana zgodnie z jej postanowieniami. Jednak przez cały okres okupacji, jak i do śmierci poszkodowanego w latach pięćdziesiątych XX wieku odszkodowanie (renta) nie było wypłacane. Po II wojnie światowej państwo niemieckie uchylało się od spełnienia zobowiązań zaciągniętych przed wojną.

Tworząc Fundację "Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość", Republika Federalna Niemiec wraz z niemieckimi przedsiębiorstwami, w poczuciu historycznej i moralnej odpowiedzialności, miały na celu uzupełnienie dotychczasowych uregulowań odszkodowawczych. Podstawą do wypłacania świadczeń jest Ustawa o utworzeniu Fundacji "Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość" z dnia 2 sierpnia 2000r., która weszła w życie dnia 12 sierpnia 2000r. (Federalny Dziennik Ustaw: BGBI 2000 I 1263) z późn. zm. (zwanymi w dalszej części "ustawą"). Zgodnie z tą ustawą wnioski o przyznanie świadczeń mogą być rozpatrywane tylko przez właściwą organizację partnerską Fundacji Federalnej. Termin do składania wniosków zgodnie z ustawą upłynął z dniem 31 grudnia 2001r. Organizacje partnerskie decydują również, czy świadczenie zostanie przyznane. Sama Fundacja Federalna nie ma kompetencji do przyznawania świadczeń i ich wypłaty. Zgodnie z aktem fundacyjnym, wyznaczonych zostało siedem organizacji (partnerskich) międzynarodowych uprawnionych do rozpatrzenia wniosków poszkodowanych i wypłaty odpowiednich świadczeń pieniężnych. Organizacją partnerską odpowiedzialną za rozpatrywanie roszczeń dotyczących strat majątkowych doświadczonych w okresie reżimu narodowo-socjalistycznego na skutek istotnego, bezpośredniego i sprawczego udziału przedsiębiorstw niemieckich jest Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji (IOM) z siedzibą w Genewie (Szwajcaria).

Ustawa, o której mowa wyżej, przewiduje wypłatę świadczeń pieniężnych w szczególności również dla wnioskodawców, którzy doznali szkód majątkowych na skutek prześladowań na tle rasowym, reżimu narodowo-socjalistycznego przy istotnym, bezpośrednim i sprawczym udziale przedsiębiorstw niemieckich - a więc także Kolei Niemieckich (§11 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Uprawnionymi do żądania wypłaty świadczenia z przyczyny wymienionej wyżej, są osoby bezpośrednio poszkodowane. W przypadku ich śmierci przed możliwością złożenia wniosku o wypłatę świadczenia, uprawnionymi są w częściach równych (zgodnie z art. 13 § 1 w zw. z art. 11 § 1 ust. 3 ustawy) żyjące dzieci uprawnionego i jego małżonek. W przypadku ich braku świadczenie może zostać wypłacone wnukom uprawnionego - w częściach równych. Jeżeli nie ma wnuków, wtedy o odszkodowanie mogą występować bracia i siostry osoby zmarłej. Natomiast, jeżeli osoba zmarła nie pozostawiła małżonka, dzieci, wnuków albo rodzeństwa, uprawnionymi do składania roszczenia o wypłatę świadczenia są jedynie osoby wyznaczone w testamencie zmarłego. Każda osoba składająca wniosek jest zobowiązana do przedstawienia dowodu swego pokrewieństwa z uprawnioną osobą zmarłą poprzez dostarczenie uwierzytelnionej kopii aktu małżeństwa, aktu urodzenia, księgi rodzinnej, testamentu lub innego odpowiedniego dokumentu. W imieniu wszystkich osób występujących o świadczenie przysługujące osobie zmarłej, może zostać złożony tylko jeden wniosek.

Podatniczka, działając z pełnomocnictwa swojego rodzeństwa wystąpiła w roku 2001 do IOM z wnioskiem o przyznanie świadczenia pieniężnego z tytułu "utraconego mienia". Dokumenty zostały przyjęte do rozpatrzenia i zarejestrowane pod numerem 5600497. Wniosek ten został pozytywnie rozpatrzony i w styczniu 2005r. podatniczka otrzymała pismo, w którym organizacja partnerska (IOM) wzywa do przesłania uwierzytelnionego numeru rachunku bankowego uprawnionej. Wstępnie podatniczka określa przyznaną kwotę na 11.000,00 #1028;, która to kwota zostanie przeliczona na polskie złote.

Zgodnie z brzmieniem art. 922 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) "nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami". Zatem otrzymane świadczenie nie należy do spadku po zmarłym ojcu podatniczki i nie jest opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ ustawa tworząca Fundację "Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość" określa autonomiczny krąg podmiotów uprawnionych do starania się i otrzymania przedmiotowego świadczenia.

Otrzymane świadczenie jest przychodem z innych źródeł dla osoby uprawnionej określonym w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity - Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Niemniej, na podstawie art. 1 ustawy z dnia 21 września 2000r. o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów (Dz.U. Nr 93, poz. 1028) "świadczenia wypłacane ofiarom i ich spadkobiercom z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej, w tym związane z pracą niewolniczą i przymusową, są wolne od podatków i opłat". Występujące w powyższym artykule słowo "spadkobiercom" należy rozumieć nie jako krąg osób, do których odnosi się reżim prawny Kodeksu cywilnego(w szczególności jego Księgi IV dotyczącej spadków), lecz jako zespół osób, którym ze względu na śmierć ofiary totalitaryzmu nazistowskiego, zostało przyznane odpowiednie świadczenie (które są wyszczególnione w odpowiednim postanowieniu Organizacji rozpatrującej wnioski uprawnionych).

Reasumując, otrzymane świadczenie z tytułu prześladowań jest wolne od wszelkich podatków dla osób wyszczególnionych jako uposażonych we właściwym postanowieniu o wypłacie świadczenia wystawionym przez Międzynarodową Organizację ds. Migracji (IOM).

Powyższa interpretacja jest oparta o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia przedstawionego zdarzenia.