Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego zastosować należy następujące przepisy:

• art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), stanowiący, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy(...),
• art. 15 ust. 1 powołanej wcześniej ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjatkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. (...).

Odnosząc się do przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego, na tle powyższych uregulowań prawnych, należy stwierdzić, iż podatnicy stosownie do cytowanego wyżej art. 9 ust. 1 ustawy podatkowej, są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstaw opodatkowania i wysokości podatku.

Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oparta jest na swoistej klauzuli generalnej, stosownie do której kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (oczywiście z wyłączeniem wydatków objętych przepisem art. 16 ust. 1).

Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów warunkuje cel, jakiemu służyło poniesienie kosztów. Muszą bowiem być one poniesione w celu, którym jest uzyskanie przychodów.

Zdefiniowanie celu osiągniecia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu)
• potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągniecia przychodu.

Wykazanie celowości winno polegać na udowodnieniu związku pomiędzy poniesieniem wydatku, a przychodem - przedstawić zatem należy dowody potwierdzające okoliczności tego rodzaju, że wydatek ten wywiera bądź może wywierać wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Adresatami norm zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej są podatnicy. Na nich więc spoczywa obowiązek wykazania związku kosztu z przychodem podatkowym. To podatnicy bowiem dokonują obniżenia wysokości zobowiązania podatkowego z powodu poniesienia konkretnego wydatku.

Reasumując, Podatnik zamierzając (zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatkowej), zaliczyć przedmiotowy wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać związek tegoż wydatku z uzyskanym lub racjonalnie spodziewanym przychodem, jego celowość i zasadność dla funkcjonowania Podmiotu oraz posiadać dowody umożliwiające obiektywną ocenę powyższej okoliczności.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu potwierdza stanowisko Spółki w sprawie i uznaje je za prawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.