Pismem z dnia 18.03.2005r /data wpływu do tut. Urzędu/ zwróciła się Pani o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedmiotowego pisma wynika, iż prowadząc działalność gospodarczą planuje Pani wybudować pawilon handlowy, a następnie go amortyzować według indywidualnej stawki w wysokości 10 % rocznie tj. przez okres 10 lat powołując się na przepis art. 22 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2000r Nr 14, po. 176 z późn. zm./. Grunt, na którym ma zostać wybudowany pawilon stanowi współwłasność z mężem.

Kryteria kwalifikujące dany składnik do środków trwałych wymienione są w art. 22 a ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2000r Nr 14, poz. 176 z późn. z zm./. Aby dany składnik majątku zaliczyć do środków trwałych musi spełniać wszystkie poniższe kryteria :stanowić własność lub współwłasność podatnikabyć kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używaniaprzewidywany okres używania powinien być dłuższy niż rok /wyjątek stanowią m.in. inwestycje w obcych środkach trwałych, które zalicza się do środków trwałych niezależnie od przewidywanego okresu używania/być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej lub oddany do używania na podstawie umowy leasingu operacyjnego

Zgodnie z przepisem art. 22a ust. 2 pkt 2 w/w ustawy amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Za inwestycje w obcych środkach trwałych uważa się nakłady poniesione na ulepszenie, adaptację lub modernizację istniejącego środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z powyższego wynika, iż inwestycja jaką Pani pragnie zrealizować tj. wybudowanie pawilonu handlowego na gruncie należącym do Pani i męża nie można uznać za inwestycję w obcych środkach trwałych. Również wydatków inwestycyjnych związanych z budową pawilonu, który będzie wykorzystywany przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej, nie można zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodu. Można tego dokonać poprzez odpisy amortyzacyjne, czyli sukcesywne zaliczanie do kosztów uzyskania przychodu wydatków na wytworzenie składników majątku trwałego. Wartość początkową wytworzonego środka trwałego należy ustalić zgodnie z art. 22 g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i amortyzować przy zastosowaniu stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer stwierdza, że stanowisko zajęte przez Pana we wniosku nie jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer informuje, iż niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika , inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacja podatkowa przysługuje prawo złożenia zażalenia. Zażalenie składa się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia /art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej/ za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego.