P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a, art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm. ) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany potwierdza, jako prawidłowe, stanowisko Strony przedstawione we wniosku o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej opodatkowania zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym przychodów ze sprzedaży nieruchomości.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 14.12.2005 r. ( wpływ 17.01.2005 r. ), działając poprzez pełnomocnika, zwrócił się Pan z wnioskiem o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów ze sprzedaży nieruchomości nabytej na zasadzie przepisu art. 7 dekretu z dnia 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy.

Stan faktyczny:

Pan nabył w 1933 r. nieruchomość hipoteczną o pow.... położoną w Warszawie

Z dniem 21 listopada 1945 r. na mocy art.1 dekretu z 26 października 1945 o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy ( Dz. U. Nr 50 poz. 279 ) nieruchomość przeszła na własność gminy m. st. Warszawy, a następnie od 1950r. na własność Skarbu Państwa.

Korzystając z uprawnienia wynikającego z art. 7 ust. 1 i 2 powołanego dekretu, były właściciel złożył w dniu 26 stycznia 1949 r. wniosek o przyznanie mu prawa własności czasowej do przedmiotowego gruntu i wniosek ten, w odniesieniu do części nieruchomości przejętej pozostawał bez rozpoznania.

Były właściciel zmarł w 1971r. a uprawnienie do odzyskania nieruchomości przejęli jego następcy prawni Państwo Ilona i Bartłomiej P.

Decyzją nr 7/2002 z dnia 23.04.2002 r. Prezydent m.st. Warszawy, w wyniku realizacji roszczeń wynikających z przepisu art. 7 ust. 1, 2 i 3 w/cyt. dekretu, orzekł o oddaniu na 99 lat użytkowanie wieczyste, nie zabudowanej działki gruntu nr ewid. o pow., położonej w Warszawie, za czynszem symbolicznym na rzecz następców prawnych byłego właściciela - Państwa - na zasadzie wspólności ustawowej.W wykonaniu tej decyzji został sporządzony w dniu za nr repertorium akt notarialny, na mocy którego przedmiotowy grunt został im oddany w użytkowanie wieczyste do dnia ....

Wobec spełnienia przez Państwa P. przesłanek art. 6 ust. 1 pkt. 6 ustawy z 04.09.1997r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności ( tekst jedn. Dz. U. Nr 120 z 2001r. poz.1299) Prezydent m. st. Warszawy Decyzją z dnia 16.12.2002 orzekł:
1. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na nieruchomości położonej w Warszawie, stanowiącej działkę gruntu nr, o pow. objętej księgą wieczystą KW. Nr, w prawo własności.
2. Nabycie prawa własności w/w nieruchomości, przez Państwa P., na zasadach wspólności ustawowej.
3. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w prawo własności nieodpłatnie.

Aktem notarialnym z dnia 16.04.2003r. Rep. Państwo w wykonaniu warunkowej umowy sprzedaży zawartej aktem not., dokonali odpłatnego zbycia;
- własności nieruchomości położonej w Warszawie, stanowiącej nie zabudowaną działkę gruntu nr ewid.o obszarze m² objętą księgą wieczystą nr,

Pytanie Strony :

Czy w przypadku sprzedaży prawa własności nieruchomości nabytej na zasadzie przepisu art. 7 dekretu z dnia 26.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta st. Warszawy w toku postępowania reprywatyzacyjnego, a dokonanego przez następców prawnych byłych właścicieli, jej sprzedaż jest źródłem przychodu w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, także wtedy, gdy sprzedaż ta została dokonana przed upływem pięciu lat od nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości i przekształcenia tego prawa w prawo własności.

Stanowisko Strony:

Sprzedaż prawa własności nieruchomości nabytej w wyniku realizacji roszczeń wynikających z przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, a następnie przekształconego prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o pdoof. Także wtedy, gdy sprzedaż ta została dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ustanowienie użytkowania wieczystego, a także przed upływem 5 lat od wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gdyż jest to jedynie zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

Dla potwierdzenia powyższego powołano wyrok Sądu Najwyższego z dnia . sygn. opublikowany w OSN oraz interpretacje :
1. Urzędu Skarbowego w Limanowej syg.PDOF.416/17/03 z 10.01.2004r.
2. Izby Skarbowej w Warszawie, Ośrodek Zamiejscowy w Siedlcach, Nr.IS. Si.WP-415.15/04/ER z 15.09.2004r.
3. Ministerstwa Finansów, sygn.PB2/MK-0212/99 z 21.04.1999r.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany:

Aktem komunalizacyjnym rangi ustawowej ( bo taki charakter miał dekret z 26.10.1945r. ) właściciel hipoteczny utracił prawo własności nieruchomości położonej w m.st.Warszawie i objętej działaniem tego dekretu, na rzecz uprawnień komunalnych m.st.Warszawy dla celów jej odbudowy.

Oddanie w użytkowanie wieczyste „gruntu warszawskiego” skomunalizowanego dekretem z dnia 26.10.1945r., wobec spełnienia przez ubiegającego się o to dotychczasowego właściciela tego gruntu (jego następców prawnych) przesłanek przewidzianych w tym akcie prawnym, miało niewątpliwie charakter rekompensacyjny.

Wydanie na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26.10.1945r. decyzji ustanawiającej prawo użytkowania wieczystego gruntu na rzecz następców prawnych byłego właściciela oraz zawarcie przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z następcami prawnymi umowy wieczystego użytkowania gruntu warszawskiego nie może być traktowane jako nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2002r. sygn. Akt RN 18/02 , opublikowany w Orzecznictwo Sądu Najwyższego (Zbiór Urzędowy) Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 6 (210) z dnia 28 marca 2003r.

Na podstawie wydanej decyzji administracyjnej nastąpiło swoiste przywrócenie ( quasi-restytucja ) wywłaszczonej nieruchomości (jej części) do stanu sprzed wywłaszczenia ( wyrok SN z dnia 07.05.2002r., syg. III RN 18/02, OSNP 2003/6/137 ).

Zwrot utraconego prawa własności w drodze ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, nie jest nabyciem o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy z 26.07 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.Decyzją nr 2/2002 z 16.12.2002r. Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy prawo użytkowania wieczystego, w wyniku realizacji uprawnień zawartych w ustawie z dnia 04.09.1997r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym ( tekst jedn. Dz. U. Nr 120 z 2001r. poz.1299 ) zostało nieodpłatnie przekształcone w prawo własności.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm. ) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie m.in. nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli sprzedaż ta nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Za datę nabycia nieruchomości, od której upływa 5-letni termin określony w powołanym przepisie, nie można również uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego jakim jest decyzja Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy, bowiem jest to tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

W związku z powyższym, odpłatne zbycie aktem not. Rep. z dnia. nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu nr objęta księgą wieczystą Kw.nr nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja powyższa dotyczy przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 236 ustawy Ordynacja podatkowa, od niniejszego postanowienia służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany, w terminie 7 dni od daty jej doręczenia.