Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 powołanej ustawy.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7;

1)suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m.in.

z tytułu nabycia towarów i usług,

2)w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego.

Ustawa przewiduje jednakże przypadki, w których pomimo związku konkretnego zakupu z opodatkowaną dostawą lub opodatkowanym świadczeniem usług, podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego lub prawo to jest w znacznym stopniu ograniczone.

Jeden z przypadków zawarty został w art. 86 ust. 3 ustawy i stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określonej wzorem, zawartym w tym artykule, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i usług, jak również kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej niż 5.000 zł.

Przy czym zgodnie z zastrzeżeniem w ust. 5 tegoż artykułu dopuszczalna ładowność oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku jego uzyskania. Jednocześnie pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji zwalniającej nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc uznaje się za samochody osobowe.

Z kolei art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ww.ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochodu osobowego, pojazdu samochodowego czy dopuszczalnej ładowności. Jednakże w art. 86 ust. 4 ustawodawca określając pojazdy specjalne - stwierdza, iż zarówno świadectwo homologacji jak i decyzja zwalniająca z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji winny być zgodne z przepisami prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień, co świadczy również o spójności tworzonego prawa.

Przyjmując o powyższe, zgodnie z art. 2 pkt. 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. z 2003 r. Dz. U. Nr.58, poz.515), pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Natomiast pkt. 45 tegoż artykułu stanowi, iż motocykl to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem -wielośladowy.

Zakwalifikowanie motocykla do pojazdów samochodowych, wynika także z konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez nasze Państwo ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr.54, poz.321). Artykuł 4 konwencji stanowi, iż pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a nie będący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Przyjmując powyższe ograniczenia wynikające z art. 86 ust. 3 oraz art. 88 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy o VAT dotyczące odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu pojazdów samochodowych oraz paliwa do ich eksploatacji dotyczą również motocykli. Z treści pisma nie wynika, aby motocykl posiadał określoną ładownością zatem w świetle uregulowań zawartych w ustawie, Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Podatek ten w wysokości określonej w art. 86 ust. 3 można odliczyć, w takim zakresie, w jakim motocykl ten jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, o czym stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Na mocy art. 88 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy, Podatnik nie ma prawa do obniżenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do tego motocykla.