POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 póz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki. z o.o.z miesiąca stycznia 2005 r. żądającego udzielenia interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie rozliczeń dla celów podatkowych różnic kursowych powstałych przy spłacie pożyczki walutowej zaciągniętej na bieżącą działalność, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Spółki podane we wniosku jest prawidłowe przy założeniu, iż pożyczka zaciągnięta została w walucie obcej i spłata tej pożyczki dokonywana jest w walucie obcej.

Uzasadnienie

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że zaciągnęła pożyczki na bieżącą działalność wyrażone w walucie obcej (USD).Część z tych pożyczek została już spłacona. Pomiędzy kursem zaciągnięcia pożyczek a dniem ich spłaty powstały dodatnie różnice kursowe, które Spółka potraktowała jako przychody podatkowe. Według stanowiska Spółki powstałe dodatnie różnice są przychodem podatkowym, a ujemne różnice kursowe - kosztem podatkowym.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu informuje, że zgodnie z art. 12 ust 4 pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j .t. Dz. U. z 2000r Nr 54, póz. 654 z późn. zm.) zarówno otrzymanie kredytu, jak i jego spłata nie stanowi odpowiednio przychodu oraz kosztu uzyskania przychodu. Oznacza to, iż środki pieniężne otrzymane lub wydatkowane na spłatę kredytu (jego część kapitałową) nie mają wpływu na rozliczenie podatkowe podatnika. W przypadku zaciągnięcia pożyczki (kredytu) powstają różnice kursowe, jeżeli pomiędzy dniem otrzymanie pożyczki (kredytu) i dniem jej faktycznej spłaty występują różne kursy walut. Różnice takie mogą mieć miejsce wyłącznie przy spłatach pożyczek zaciągniętych w walutach obcych. Aby uznać daną pożyczkę za walutową musi ona spełniać określone warunki, a mianowicie:

• zaciągnięta jest w walucie obcej,
• spłata pożyczki dokonywana jest w walucie obcej, - potwierdzenie salda przez bank wyrażone jest w walucie obcej.

Różnice kursowe powstałe przy spłacie pożyczki dewizowej zaciągniętej na bieżącą działalność mogą mieć wpływ zarówno na przychody podatkowe jak i koszty uzyskania przychodów, co wynika z przypisów art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2a oraz art. 15 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatnie różnice kursowe od pożyczek i kredytów dewizowych zaciągniętych na bieżącą działalność gospodarczą na dzień ich spłaty - są przychodem podatkowym, a z kolei ujemne różnice kursowe będą kosztem uzyskania przychodu podmiotu spłacającego taką pożyczkę

Przy stanie faktycznym zaprezentowanym przez podatnika stanowisko Spółki, iż dodatnie różnice kursowe od pożyczek na działalność bieżącą, wyrażonych w walucie obcej są przychodem podatkowym a ujemne różnice - kosztem podatkowym, można uznać za prawidłowe, o ile pożyczki spełniają wyżej wymienione warunki określone dla pożyczki dewizowej.