POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Cieszynie stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2005r. (data wpływu do Urzędu), o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku zastosowania procedury opodatkowania marży do sprzedaży towarów w lombardzie - jest nieprawidłowe;

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Cieszynie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 7 marca 2005r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne zostały uzupełnione w dniu 15.03.2005r. (data wpływu pisma uzupełniającego do tut. Urzędu pisma).

Zgodnie z treścią przepisu art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika i inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przez sądem administracyjnym. W myśl art. 14 § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Opis stanu faktycznego oraz własne stanowisko podatnika w sprawie :

Podatnik prowadzi lombard. Działalność ta polega na udzielaniu pożyczek gotówkowych pod zastaw rzeczy w zamian za umówioną prowizję. W sytuacji gdy dłużnik nie spłaci pożyczki rzecz, którą zastawił przechodzi na własność prowadzącego lombard, który rzecz tę może sprzedać i w ten sposób zaspokoić swoje roszczenia finansowe wobec dłużnika. Podatnik zamierza do takiej sprzedaży zastosować „procedurę opodatkowania marży”, o której mowa w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym podatnik pyta jaka wartość w opisanej sytuacji stanowi „kwotę nabycia”, o której mowa w art. 120 ust. 4 cyt. ustawy. Zdaniem podatnika jest to kwota pożyczonego kapitału plus wartość odsetek od tego kapitału, które miał zapłacić pożyczkobiorca.

Ocena stanowiska pytającego z powołaniem przepisów prawa podatkowego :

Na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W przypadku zatem objęcia procedurą marży sprzedaży towaru nabytego od pożyczkobiorcy, za kwotę nabycia tego towaru należy uznać kwotę udzielonej pożyczki, bowiem za taką realnie kwotę podatnik nabył towar od pożyczkobiorcy. Wartość niezapłaconych odsetek (prowizja) nie stanowi elementu składowego kwoty nabycia, bowiem w momencie przejęcia przez podatnika na własność przedmiotu zastawu, umówiona prowizja staje się niewymagalna, zatem jedyna kwota którą podatnik zapłacił za towar to kwota udzielonej pożyczki.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.