Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie:

- art. 14a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60),

- art. 27 ust. 2 pkt 2, 83 ust. 1 pkt 23 i art. 83 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku Spółki, dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług, świadczonych przez Wnioskującą usług transportowych, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż polska firma nabywa od producenta w Szwajcarii towary, następnie zleca wykonanie transportu tych towarów z terytorium Szwajcarii na terytorium kraju Wnioskującej. Towar wjeżdża do Niemiec i na granicy szwajcarsko - niemieckiej, z inicjatywy sprzedawcy, następuje odprawa celna ostateczna - towar zostaje wprowadzony na terytorium Wspólnoty. Towar wprowadzany jest poprzez firmę szwajcarską (eksportera), która posiada na tę okoliczność nr NIP niemiecki - DE. Niemiecki numer NIP (DE) umieszczony jest na fakturze sprzedaży wystawionej przez szwajcarskiego producenta. Na dokumencie odprawy celnej, są podane jedynie koszty transportu "statystyczne" jako gwarancja dla niemieckiego urzędu skarbowego do ewentualnego naliczenia niemieckiego podatku VAT, w przypadku gdyby towar nie wyjechał z terenu Niemiec. Rzeczywiste koszty transportu nie są podane. Na niemieckim dokumencie odprawy celnej podana jest jako odbiorca - polska firma. Na dokumencie przewozowym CMR wpisany jest początek transportu: Szwajcaria, koniec transportu - Polska.

Podatnik zwraca się z wnioskiem o wskazanie stawki podatku VAT, jaką należy opodatkować opisaną powyżej usługę.

Podatnik stoi na stanowisku, iż powinien wystawić zleceniodawcy fakturę za wykonaną usługę z podatkiem VAT 0%, kontrahent natomiast powinien sam wyliczyć od tej faktury właściwy podatek VAT (taki sam jak od sprowadzonego tym transportem towaru).

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają następujące przepisy prawa podatkowego:

- art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług transportowych jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28,

- art. 83 ust. 1 pkt 23 w/w ustawy podatkowej, stosownie do którego, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego,

- art. 83 ust. 3 przywoływanej ustawy podatkowej, który stanowi, iż przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1) przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,

b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;

2) przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

a) z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,

b) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);

3) usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2,

- art. 83 ust. 5 przywoływanej ustawy podatkowej, zgodnie z którym dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1) towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2) towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3) towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;

4) osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do treści powyższych unormowań, usługi transportu międzynarodowego w części, która wykonywana jest na terytorium kraju, opodatkowane są stawką 0%, a pozostała część, tj. transport poza granicami kraju - nie podlega opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, iż dla określenia miejsca opodatkowania, w przypadku transportu międzynarodowego, należy podzielić całą trasę na poszczególne odcinki - odcinek krajowy oraz odcinek (odcinki) znajdujący się poza terytorium kraju.

Ponadto należy podkreślić, iż ustawodawca w przepisie art. 83 ust. 5 przywoływanej ustawy uzależnił uznanie usług transportowych za transport międzynarodowy, a tym samym zastosowanie wspomnianej stawki podatku, od posiadania dowodu świadczenia powyższych usług. W przeciwnym wypadku brak jest podstaw do opodatkowania odcinka krajowego stawką 0%.

W przedmiotowej sprawie oznacza to, iż Spółka rozliczając usługę transportową powinna wydzielić odcinek krajowy, względem którego zastosuje stawkę 0% oraz odcinek od granicy kraju do miejsca poza terytorium Wspólnoty, który nie będzie podlegał opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, niewłaściwe - sprzeczne z zasadą z art. 27 ust. 2 pkt 2 jest opodatkowanie stawką 0% transportu na całej trasie, wobec czego należało orzec jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.